Türkiyemiz bir uçtan bir uca, yabancı zevklerin, yabancı eserlerin, yabancı fikirlerin bir panayırı hâline gelmiştir.
Halkı ve köylüyü "efendimiz sensin, efendimiz sensin" diye diye soydular.
Ayasofya! Ey muhteşem mabet!.. Gel etme, bizi terk etme! Bizler Fatih'in torunları, bütün putları devirip seni camiye çevirecekler. Gözyaşlarıyla abdest alarak secdelere kapanacaklar... Tehlil ve tekbir sadaları boş kubbelerini yeniden dolduracak... İkinci bir fetih olacak...
Ne bilmişler? Nereden bilmişler, kalbimize mi girmişler?
Biz her yapılan değişikliği alkışlamak, her olanı, her söyleneni kabul etmek mecburiyetinde değiliz.
“Gönlümüzdeki bütün bu gamlar, hava ve hevesimizin, varlığımızın dumanından, tozundan ileri gelir.”