"Hayat bir bisiklet gibidir. İlerlemek istiyorsan önce pedalları çevirmelisin "
Eğer yapacak bir işin varsa, seni meşgul etmekten başka bir işe de yarardı. Seni özel yapardı. Okulda ders veren insanlar gibi, bazıları parasız bile çalışıyordu.
Ve Muriel.
Yaptığı bazlamalar sayesinde onu herkes tanıyordu. Hep, "Bana para vermen gerekmez," diyordu. "Un ve ocak için yakacak getirsen yeter. Senin ekmeğini pişirmek, bebeğimi de sıcak tutuyor."
Dengede kalmak istiyorsan, hareket etmeyi sürdürmelisin...
" İnsanlar ile birlikte yemek yapmak iyidir," dedi Muriel. " Birlikte pişirip yemek. Bunu biraz daha yapabilirsek, burası daha iyi bir yer olur."
Ona kızmamdan nefret eder. Yüzünü sırtıma gömdü, ağladığını sandım. Bağırmamın nedeni korkmamdı. O an, sanki Taco'ya bakacak başkası yokmuş gibi gelmişti. Yalnızca ben.
" Ben-" İyiyim demek istiyordum ama o kelime ağzımdan çıkamadı. " Keşke evde olsaydım, " diye mırıldandım. " Keşke her şey eskisi gibi olsaydı. "