Hangi yalan rüzgar
Doldurdu yelkenini
Ayırdı kıyıdan seni
Nasıl ya?
Öpülen gül dudaklar
Kuruyacak kemik olacak
Neler diyecektik demedik
Gecikmiş sözler çiçekleri andırır
Solarlar açmazlar bir daha
Unutmak uzayan bir boşluktur
Kararır aldan mora..
Bu dünyanın işleri çok karışık görünür ama, bilene de avucunun içi gibi açık gelir
Ey bu kuşkulu çağın
Güvensiz günlerin
Garip insanı
Bak yarattığın robotlar
İşini alıveriyor elinden fabrikalarda
Sıkıştırdın mı son vidasını
Taktın mı pilin'i
Parmak uzatıyor
Kapıyı gösteriyor sana!
Sayfa 14Kitabı okudu
Herkese, büyük küçük herkese gülerdi. Sonra sonra büyüdükçe, iki üç yıldır, aklı erdikçe herkesten uzak durmaya başladı.
Sayfa 170Kitabı okudu