"Bir gün bir çocuğa sormuştum, deniz neden tuzludur diye. Babası uzun bir sefere çıkmıştı. Çocuk hemencecik karşılık verdi:
- Deniz tuzludur, çünkü denizciler
durmadan ağlar!
+ Neden denizciler bu
kadar çok ağlar ki? Çünkü, dedi yolculukları bitmez... Onun için de mendillerini hep direklere asıp kuruturlar! Gene sordum: Ya niçin insanlar üzgün olunca ağlar? Çünkü, dedi, daha duru görebilelim diye Gözlerin camını arasıra yıkamak lazım."
MEBKitabı okudu
Birgün bir çocuğa sormuştum, deniz neden tuzludur diye. Babası uzun bir sefere çıkmıştı. Çocuk hemencecik karşılık verdi: Deniz tuzludur, çünkü denizciler durmadan ağlarlar! Neden denizciler böyle çok ağlar ki? Çünkü dedi, yolculukları bitmez... Onun için de mendillerini hep direklere asıp kuruturlar! Gene sordum: Ya niçin insanlar üzgün olunca ağlar? Çünkü dedi, daha duru görebilelim diye gözlerin camını ara sıra yıkamak gerek!
Sayfa 64 - Cumhuriyet Dünya Klasikleri Ocak 2001 Çevirmen Afif Obay
Bir gün bir çocuğa sormuştum, deniz neden tuzludur diye. Babası uzun bir sefere çıkmıştı. Çocuk hemencecik karşılık verdi: Deniz tuzludur, çünkü denizciler durmadan ağlarlar! Neden denizciler böyle çok ağlar ki? Çünkü, dedi, yolculukları bitmez… Onun için de mendillerini hep direklere asıp kuruturlar! Gene sordum: Ya niçin insanlar üzgün olunca ağlar? Çünkü, dedi, daha duru görebilelim diye gözlerin camını ara sıra yıkamak gerek!
Sayfa 64 - Cumhuriyet Yayınları, 1. Basım, 2001, Çeviri: Arif ObayKitabı okudu