Lekesiz kule kırılıyor ve unutulmuş simgeye diz çöküyor. Denizler çalkalanıyor, görünmez fırtına bulutları toplanıyor. Ufkun ötesinde, gizli ateşler kabarıyor ve koyunlarında yılanlar çörekleniyor.
Yüceltilen devriliyor, devrilen yüceltiliyor.
Düzen kavruluyor, onun yolunu açıyor.
Sayfa 725Kitabı okudu
İşler düzelmeden önce daha da kötüleşmek zorundadır.
“Bin nesilden süzülüp gelen bilgelik batıl inanç değildir. Sağduyudur!”
“Çark döndü gitti. Ve ışıklar ölür, ormanlar kararır, fırtınalar gelir ve gökler delinirken o dönmeye devam edecek. Dönecek. Çark umut değildir, Çark aldırış etmez. Çark yalnızca vardır. Ama o döndüğü sürece, insanlar umut besleyebilir, insanlar aldırış edebilir. Çünkü ışık solduktan sonra, zamanla bir başkası aydınlanacaktır ve ortalığı kasıp kavuran her fırtına sonunda dinecektir. Çark döndüğü sürece. O döndüğü sürece...”
Ama en tehlikeli düşmanlar, güvenebileceğinizi varsaydıklarınızdı.
Kaçmayacağını bilirken, kaçabilecek olmanın bir önemi var mı?
Sayfa 851 - İthaki YayınlarıKitabı okudu