Yaprakları rüzgârda hışırdayan iki gövdeli ulu ağaç, "Dünyanın sonuna vardın işte" diyor, "bundan sonra gidebileceğin bir yer yok! Dinlen artık, boşuna yoruldun!"
Sayfa 109Kitabı okudu
Karanlıkta
Akıp giden bir ırmaktı
Gövden..
Akşam
Parkların kapanış saatinde geliyorsun
Heykellerle sarmaş dolaş..
Yanından kalkıp
Perdeyi açtım
Gün vurdu yüzüne..
Islak saçlarınla
Yağmurdan çıkıp geldin
Bir Fransız şiirindeki gibi
İstanbul
Kentin harcına bir kadın gövdesi karıştığından iklimi yumuşak, suyu saydam, güneşi göz kamaştırıcı, denizi mavidir. İnsanları narin ve ince olur, taprağıysa bereketli. Özlemi ateşten daha yakıcıdır, vuslatı en derin uykudan daha tatlı. Ve yokluğu paslı bir hançer gibi saplanır gövdeye.
Sayfa 96Kitabı okudu
Aşk
İnsan seviyorsa karşılık görmese bile herşeyden vazgeçip onunla uğraşır, uğraşmıyorsa sevmekten vazgeçmiş demektir.
"Savaş zorunlu ve hayati olmalıdır." Mustafa Kemal Atatürk
“Belki bu vahşetten tat alanlar, insanları öldürmeyi erdem sayanlar da vardı. Savaş zorunluydu. Dövüşmek bir onur sorunu, hatta bir sanattı. Ama doğal değildi."
Galata Kulesi’ne kıvrılan merdivenli dar sokaklar ıssız, evlerin, odaların duvarları karanlıktı. Zincirli demir kapının önünde bekledim bir süre. Sonra Yüksekkaldırımdan aşağıya, Karaköy’e indim. Alana varır varmaz patladı kentin gürültüsü. Banco di Roma’nın önünden geçerek balık pazarının dibine iliştirilmiş birkaç tahta masadan ibaret bu kahveye
