Kaderin acı ironisini düşündükçe hem gülümsüyor hem üzülüyor, ama üzülüyorken, üzüldüğümün anlaşılmamasına hiddetleniyor, hiddetlendiğimin görülmemesine esef ediyordum.
Sayfa 128 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Sabah olunca sabah olmuş mu oluyor? Gece çökünce çöken gece mı?
Sayfa 100 - İzKitabı okudu
Kalbimizin mutluluğa tahammülü bir yere kadardır...
Yoktu. Gitmişti. Hiç ummadığım şey olmuştu. Oysa ben... Oysa ben onunla...
Sayfa 11Kitabı okudu
Çiçek
Unutmabeni çiçeği var, incitmebeni çiçeği yok. Keşke olsa...deyivermişti.
Bakışları
Ders anlatırken hiç gözlerinizi gözlerimize değdirmiyorsunuz, diyen öğrencisine, gönüllerinizden ayıramadım ki gözlerimi, gözlerinize sıra gelsin, demişti.
Zarifti.