Paketlenmiş gıdalardan, şekerden uzak durun.
Sebzeleri kabukları, kökleriyle tüketin.
Ailenize zaman ayırın.
Minnet duymayı unutmayın.
Erken yatın.
İçimiz nasılsa, dışımızın da öyle göründüğünü savunuyor. Cildin parlak, belin inceyse sağlıklısın
Elmanın kabuğunu soyduğunuzda oksitlenip kızıllaşır, ama soymadığınızda oksitlenmez. Yani elmanın kabuğunun “antioksidan işlevi” vardır. Kabuğu zarar görse bile ağaç haline gelen elmanın kabuğu hemen yayılır. Bu “yara iyileştirici işlevi”dir. Kabuğun sayesinde, elmaya bakteri ya da küf girmez. Yani “anti bakteriyel işlevi” vardır. Meyveleri kabuğuyla yerseniz, vücudunuz gençleşir, yaralarınız iyileşir, hasta olmazsınız.
Yalnızca insanoğlu kendi egosu yüzünden gereğinden fazla can alır. Tarla açmak için ormanları yakar, dağları yıkıp ev yapar, denizleri ıslah eder.
Yaşama Gücü
Kısacası, yok olma tehlikesini bir şekilde atlatarak yaşamaya devam eden insanların torunu olan bizlerde açlık, doğal felaket, salgın hastalık durumlarında ortaya çıkan yaşama gücü denilen şey mevcuttur. Bu ise kaynağını insanoğlunun tehlikeleri aşmasıyla elde ettiği “yaşama gücü genleri”nden alır. Bu genler tek değildir. Vücudumuzda, açlığa karşı hazırlayan “tutumluluk geni”, açlık durumunda hayatta tutan “gençlik geni”, açlık durumunda doğum oranını yükselten “doğurganlık geni”, enfeksiyona karşı galip gelen “bağışıklık geni”, kanserle savaşan “anti-kanser geni”, bunamayı ya da hastalıkları iyileştiren “yenileyici gen” gibi pek çok gen görev yapar.
Ancak sorun şu ki, yaşama gücü genleri açlığa ya da soğuğa maruz kalmazsa işlevini yerine getiremez. Aksine, tokken vücudu yaşlandırır, doğurganlık oranını düşürür; sonuçta bağışıklık sistemi ters yönde hareket ederek kendi vücudumuza saldırır.
Savaştan önce, savaş sırasında ve çok daha öncesinde bile halkın karnı doyana dek yemek yiyebildiği bir dönem hiç olmamıştır. Aksine, her gün üç kez düzenli yemek yiyememek daha olağan bir durum olduğu için ''Yeterli beslenmek sağlıklı olmanın sırrıdır" şeklinde bir efsane ortaya çıkmıştır.