“Zenon’u görmüş sevgilim, siz demiştiniz ya: Kendimi / yıllar yılı Zenon sanmıştım– o da bir şey mi: Ben kendimi/ nicedir kendim sandım:…”
Göğsümde bir sıkıntılı kuş; içimde göz gözü görmüyor. Çaldım kapımı, anahtarlarım içeride.
Mektupsuz koma beni.
Aşkını uzun uzun anlat, utanma anlatmaktan,
senin elin benim elimi tutsun,
birlikte sıçratsın ayaklarımız
Yenidoğan' ın çamurunu,
aynı duvar halısına işlensin ceylanlarımız.
-"Bana tutunabilirsin."
-"Düşerken mi?"
Bana her günün her saniyesi tutunabilirsin güzel sevgilim
Günlerin sonu gelebilir, yıldızlar ölebilirler
Başka yerlerde uyanabiliriz
Bilip bilmediğimiz tüm güneşler sönebilirler ve
Sen bana yine de tutunabilirsin
Sayfa 15 - ithaki YayınlarıKitabı okudu
