Jeng-i ġamdan diler-iseñ ola ḳalbüñ ṣāfī
Koma elden koma bir laḥẓa şarāb-ı ṣāfı
Sayfa 52Kitabı okuyor
Koma Dengê aZadî
“Warê bavê xwedê bûne muhacir
We bazê per ji kestine bin destê neyaran”
youtu.be/NiXSkX2LtxE?fea...
![119. Element [Bm]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F424703_a985f_1590709997.jpg){kind=small}
Roman karakteri ve yazar Paradoksları ya da Menteş Gezegeni
Bir Murat Menteş hayranı olarak diye söze başlamak istiyorum. Yazar kitapla konuşmanızı sağlıyor. Bu eserde yazarla karakterlerle sohbet ediyorsunuz. Nasıl mı? Sizde okuyun görürsünüz. Sürprizi bozmak istemem.
Gelelim eser'in içeriğine polisiye türünde olsada eser aşırı edebi geldi. Kitabı okuyacak olanlara sesleniyorum başladığınız gibi bitirmeye çalışın. Araya gün girerse kafanız karışabilir. Çünkü Murat bey gene çok kalabalık bir kadro oluşturmuş ve karakterlerin isimleri Korkma ben Varım daki gibi tekerleme vari. Benim Murat beyin kaleminde en sevdiğim olay da bu sanırım. Hiç kimsenin aklına gelmemiş olan isimler Murat beyin kaleminden nüfus ediliyor. Kimlikleşip gün yüzüne çıkıyor. Yahya Hayhay, Alp Laçin O, Senat O, Melek O Yegane Yadigar, Gül Esin, Nihat Nohut, Kami Koma, Sebati San, Merih Kızıl gibi birbiriyle alakalı tekerleme usulü isimler olaylar bağlayışlar efsaneydi. Yazar bir eser'in bir yerinde diyor ki siz hangi yazarla tanışmak istersiniz? Ben bizzat kendisiyle çay içmek istiyorum. Yani inşaallah duyar sesimi 
Murat Menteş ya hocam çayı ben ısmarlayacağım bir gün Göksenin Yıldırım la oturduğunuz gibi benimle de oturur musunuz? Eserlerimiz hakkında edebiyat hakkında, yazarlar hakkında kknuşalım. Gerçekten eser içinde o kadar çok yazar ve eser geçiyor ki okunacaklar listesi kabardı. Roman makinesine bende girip Korkma ben Varım da gözükmek isterim. Ya da birçok eserde gezmek isterim. Gerçek Alp Laçin O gibi Roman Fabrikası Yayınları kurup birilerine kitap yazdırıp para kazanmakta fena sayılmaz aslında neyse çok spoiler olmasın. Tavsiye ediyorum mutlaka okuyun.
Koma gerçek hayatı ilk kez böyle görüyordu. Daha doğrusu gerçek bir hayatın olmama olasılığını ilk kez düşünüyordu.
İlk kez bir iş görüşmesi yapıyor ve ilk kez bir iş teklifini kabul ediyordu. Önemli bir andı. İlk haftalığıyla ensesine bir dövme yaptıracağını düşündü. “KOMA” yazdıracaktı ensesinin tam ortasına. Dövmesini tam olarak, şeytanın satın aldığı ruhları bedenlerden çekip çıkardığı noktaya yaptıracağı düşünülürse, “SATILDI” yazdırması daha uygun olurdu.
Ortaya kendisininkilerden daha gerçekçi ve yararlı bir soru atıldığı için, Koma kendine kızdı. Hep çevresindeki herkesten daha zeki olduğunu düşündüğünden, eve döner dönmez ayak bileğini her zamankinden fazla keseceğine söz verdi içinden.
Koma yıllar sürecek bir sözleşme imzalayacakmış gibi, aklına en zekice sorulan getirmeye çalışıyordu. Pişman olmak istemiyordu. Çünkü şimdiye kadar hiç pişman olmamıştı. Pişman olmanın ağızda nasıl bir tat bıraktığını bilmiyordu, ama acı olduğundan emindi. Oysa Zargana her sabah uyandığına pişman oluyor ve
ölümsüzlüğün sırrının bir an önce bulunmasını, böylece kendini binlerce kez öldürebilmenin zevkini yaşamak istiyordu. Garip istekleri vardı. Ama zaten kendisi de kabul ediyordu garip biri olduğunu.
Bir sevgili uzakta zamansız mekansız
“İşte!” dedim “Sev özle onu
Ve bir şiirlik yaşam sun:
Kendimi sende bilirim n’olur bırakma
Koma beni sensiz…
Sayfa 30Kitabı okudu
