“Üstünü örtebildiğiniz bir şey aslında hiç var olmamıştır.”
“Evlenmelisin.”
“Bu konuşacak hiç ama hiç kimsemin olmaması anlamına gelir.”
“Belki de haklısın.”
“Hem de nasıl haklıyım. Her şeyiyle evli bir adam kadar yalnız biri yoktur.”
"Kimsenin nasihat istediği yok, herkes onaylanma derdinde."
Hiçbir insan diğer insanları gerçekten anlamaz.Elinden en fazla onları da kendisi gibi varsaymak gelir...
Acaba insanlar neden düşünecek vakitleri olmadıklarını söylüyorlar?
Insanlar nakavt olmaz.Yani daha doğrusu büyük şeylere karşı direnebilirler.Onları asıl öldüren aşınmadır,hafifçe dürtüklene dürtüklene başarısızlığa itilirler...Korkmaya yavaş yavaş başlarlar.