Hayat uzun ama zaman kısa.
Sayfa 232 - Profil KitapKitabı okudu
Kesinlikle hiçbir deneyimin boşa gitmiş olmadığını unutmayın. Hayatının sonundaki pek çok kişi, kötü deneyimlerini bile değiş tokuş etmek istemez, çünkü her şeyi, başlarına gelenlerden öğrenmişlerdir. Atlattığınız her şey, hayattaki her fırtına, mükemmel siz doğabilsin diye meydana gelir.
Sayfa 196 - Profil KitapKitabı okudu
“Oyun niçin bir derstir?” sorusunun yanıtı ölüm döşeğindeki pişmanlıklarda bulunabilir. İnsanların, hayatlarına geri dönüp baktıklarında gördükleri bir numaralı pişmanlık, “keşke hayatı bu kadar ciddiye almasaydım” pişmanlığıdır.
Sayfa 174 - Profil KitapKitabı okudu
Ölmek üzere olan kişiler hakiki bağışlama hakkında bize çok şey öğretebilirler. Onlar, “Ben çok haklıydım, bu kadar haklıyken senin ne kadar yanlış olduğunu görebiliyorum. Kendi büyüklüğüm içinde seni bağışlayacagım,” diye düşünmezler. “Sen de hatalar yaptın, ben de. Kim yapmaz ki? Fakat artık seni hatalarınla tanımlamak ya da kendimi hatalarımla tanımlatmak istemiyorum,” diye düşünürler.
Sayfa 216Kitabı okudu
Dersleri öğrenmek biraz olgunluğa ermeye benzer. Bir anda daha mutlu, sağlıklı ya da güçlü olmazsınız, ama çevrenizdeki dünyayı daha iyi anlarsınız ve kendinizle barış içinde olursunuz. Yaşamın derslerini öğrenmek hayatınızı mükemmelleştirmekle ilgili değil, hayatı olması beklendiği biçimiyle görmeyle ilgilidir.
Sayfa 26Kitabı okudu
Kendimizi bırakmak için her gün kalkıp “benim iradem” değil, “senin iraden” deriz, bu yeter. “Bugün ne olması gerektiğini bilmiyorum. Evet, günle ilgili bir planım var; işe gideceğim, cimleri6 biçeceğim vs. Fakat planlarımın yalnızca bir çalışma tasarımı olduğu bilgisine kendimi bırakıyorum. Beklemediğim yollar açılacak, değişiklikler olacaktır. Harika sürprizler, belki de korkunç sürprizler gerçekleşecektir. Beni yeni yolculuklara çıkaracak durumlar olacaktır. Tüm bunların beni, en güzel biçimiyle kendini gösterecek olan varlığıma, ruhuma götürecek bir yöne ileteceğine güveniyorum.”
Sayfa 203Kitabı okudu