Murad-ı Hüdavendigar, bizzat savaş meydanında uğradığı suikastle şehit edilen tek osmanlı padişahıdır.
Sayfa 27 - Murad-ı HüdavendigarKitabı okudu
I. Murad, hayatı boyunca savaşmış, mareşal vasfına layık bir hükümdardır. Lakabı ''Hüdâvendigâr'' (Hükümdar) Farsça ''Hüdâvend'' kelimesinden gelir; bu lakap Batı dillerine Cesarial yahut Augusten şeklinde çevrilebilir. Balkanlar'da ise I. Murad'dan "Çare (Tsar) diye bahsedilir.
Sayfa 134 - Timaş
Ey bağlarımın tatlı meyvesi olan Oğul! Saltanatına mağrur olma. Unutma ki dünya, Hazret-i Süleyman’a kalmamıştır. Unutma ki, dünya saltanatı geçicidir. Lakin büyük bir fırsattır. Allah yolunda hizmet ve Peygamberimizin aleyhisselam şefaatine mazhariyet için, bu fırsatı iyi değerlendir! Dünyaya ahiret ölçüsüyle bakarsan; ebedi saadeti feda etmeye değmediğini göreceksin.
Orhan Gazi'den Oğlu Murad Hüdavendigar'a
Çelebi Mehmet rüyasında dedesi Murad-ı Hüdavendigar'ı gördü. Yanında Emir Sultan da vardı. Ona bir kılıç bir de eğerlenmiş at vererek "Haydi yiğidim! Din esaslarını ikame eyle" dediler.
Sayfa 174
Murad-ı Hüdavendigâr
Neşri Tarihi’nde şöyle rivayet edilir ki bir gün Murad Han, yıllardır imamlığını yapan zata:
"Mevlana! Benim günahım çokluğundan mıdır ki, namaza tekbir getirip el bağlayacağım zaman üç kere Allahu Ekber deyip tekbir getirmeyince Kâbe-i Şerif'i müşahede edemiyorum. Sen hemen bir tekbirde ne hoş müşahede edersin." demiştir.
Neşri "Gazi Hünkâr gayet salih olduğundan, her kişi tekbir bağlayınca kendi gibi Kabe-i Muazzama'yı görür sanırdı." dedikten sonra "Hiçbir kimse onun velayetinden şüphe etmezdi" diyerek dinî yönüne işaret etmektedir.