Gözle görülmese de zincire vurulmuşuz biz, herkes , özgürsün dese de köleyiz.
Sayfa 14 - canKitabı okudu
Haksızlık dünyayı parsellemiş, ama hiçbir şeyi eşit bölüştürülmemiş, acıdan başka.
Ruhu insanın en soylu varlığıdır; soylulukla kullanmamız için bize Tanrı’nın armağanıdır, insan ruhundan daha değerli hiçbir şey yoktur ve hiçbir dünya malı onunla kıyaslanamaz. İnsan ruhu dünyanın bütün altınlarına bedeldir, kralların yakutlarından daha değerlidir.
Üzümü biz eziyoruz, şarabı başkası içiyor. Darıyı biz ekiyoruz, ama bomboş olan bizim soframız.
Kimsenin görmediği zincirlerle bağlıyız; herkes bize özgür dese de bizler birer köleyiz.
"Efendimiz, bilmiyor
musunuz ki yoksulların yaşamı zenginlerin lük-
sünden çıkar? Sizin tantananız bizi besler, sizin
kötü alışkanlıklarınız bize ekmek sağlar. Bir efendi
uğruna çalışıp didinmek acıdır, ama uğrunda çalışıp
didinilecek bir e fendi olmaması daha acıdır. Siz,
bizi kargalar mı besleyecek sanıyorsunuz? Bu so-
runlara nasıl bir çare düşündünüz? Alıcıya, "Sen şu
kadardan alacaksın." Satıcıya da, "Sen şu kadardan
satacaksın," diyecek misiniz? Sanmıyorum. Öyleyse
dönün sarayınıza, krallık sırmalarınızı, kadifelerinizi
kuşanın. Bizden, bizim çektiğimiz çilelerden size
ne?"
Ne yani, ekmek yiyebilmek için illa da
buğday ekeni görmemiz, şarap içebilmek için şıra ya-
panla konuşmamız mı gerekiyor?