Kendi kalbi gülüyordu ya,bu ona yetiyordu.
Sayfa 88Kitabı okudu
Ah, o soğuk, buz gibi, sert, korkunç Ölüm, kur hükümdarlığını burada, hakimiyetindeki tüm dehşetlerle sar etrafı, burası senin tahtındır! Ancak sevilen, sayılan ve onurlandırılan birinin saçının tek teline bile dokunamaz, çehresine el süremezsin.El bırakıldığında olanca ağırlığıyla düşmüş, kalbi ve nabzı artık atmıyormuş ne gam, o el eskiden açık ve cömertti, o kalp içten ve sıcaktı, o nabız insanca attı ya, odur önemli olan. Vur , gölge! Vur ki yaşarken yapılan iyilikler açılan yaralardan aksın, dünyaya ölümsüzlük saçsın!
Sayfa 73Kitabı okudu
Solgun bir ışık yatağa vurdu; yatakta, yağmalanmış, yapayalnız, kimsesiz, tek bir ağlayanı, umursayanı olmayan bir adamın naaşı duruyordu.
Sayfa 72Kitabı okudu
"Geleceğin Hayaleti!" diye haykırdı. "Şimdiye dek gördüğüm tüm hayaletlerden daha çok korkuyorum senden."
Sayfa 66Kitabı okudu
Meleklerin taht kurmuş olması gereken kalplerinde iblisler dolanıyor, gözlerinden tehditkar bakışlar atıyorlardı.
Sayfa 63Kitabı okudu
Dünyada hastalık ve üzüntü bulaşıcı olsa da hiçbir şeyin kahkaha ve neşe kadar çok sirayet etmemesinin oldukça adil,hakkaniyetli ve asil bir düzenleme olduğunu söyleyebilirim.
Sayfa 56Kitabı okudu