Hiçbir pişmanlık iş işten geçtikten sonra duyulan pişmanlık kadar acı değildir
:( +2
Çocuğun yeryüzünde tek bir dostu bile yoktu
ve daracık yatağına girip büzülürken, "
Keşke bu benim tabutum olsaydı," "diyeceği geliyordu." Keşke mezarlıkta rahat ve sonsuz bir uykuya yatırsalar beni.
Ah, insan kardeşlerimizi baskı altında tutup ezerken insansal hataların karanlık sonuçlarını bir kezcik aklımıza getirsek… bu karanlık sonuçların, yoğun ağır bulutlar misali, evet, yavaş yavaş, gene de önlenemez biçimde göğe yükseldiklerini ve zamanı gelince gereken intikamı başımıza yağdıracaklarını bir kez düşünsek… hayalhanemizde ölmüşlerimizin seslerinin, hiçbir güçle bastırılamayan, hiçbir buyurganlıkla susturulamayan köklü kanıtını tek bir an işitsek, şu hayatın her bir gününün beraberinde getirdiği eziyet ve haksızlıkların, ıstırap, sefalet, zulümlerin biri bile ayakta kalır mıydı hiç?
Sayfa 298Kitabı okuyor
“Ölüm gibi suç da yalnızca yaşlıların ve çirkinlerin tekelinde değildir. Çok zaman kurbanlarını en genç ve en güzellerin arasından seçer.”
Bazen tatlı bir müzik nağmesi, sessiz bir yerdeki su şıpırtısı, bir çiçek kokusu ya da tanıdık bir söz insanın hayalinde ansızın silik bir anı uyandırıverir ki bir soluk gibi uçup giden bu anı, sanki yaşadığımız hayattan değildir de kendimizi ne kadar zorlasak asla anımsayamayacağımız, çok eski, çok daha mutlu bir başka hayattan bize yadigâr kalmıştır.
"Alın bu çocuğu, geri götürün ve sevecenlik gösterin kendisine; sevgiye susamış bu çocuk!"