Uyuyan tanıdık yüzlerle çevrilmiş olmanın verdiği berbat his bir yana sevdiğimiz ve bizi seven insanlar, varlığımızdan tamamıyla habersiz, duygusuz bir halde ve bir gün hepimizin gideceği o gizemli dünyanın bekleyişi içindedirler askıya alınmış yaşamlar, dünle kopan bağlar, terk edilmiş koltuk, kapanmış kitap, yada yarıda bırakılmış bir iş, hepsi ölümü çağrıştırır bize.