“Ömür Hanım... Gelmiyorsun, gitmiyorsun Sesin yok, yüzün yok
Canımın ilmekleri arasında bir ishak kuşu Sabahlar, çiy düşmüş uykusuzluk
Akşamlar, gözyaşı lambalarından bir sokak. Uzağın yok, yakının yok
Bir senden yapılmış odalarda Seni seviyorum. Ey sözüme merhametler bağışlayan kadın Hatıran bütün pencerelerin baktığı yol
Hatıran insan olmanın sonsuz harfleri.”