“Ama insan, doğası gereği, ne büyük felaketlere ne de büyük Sevinçlere birdenbire inanamaz. Gönül öyle bir müftüdür ki istemediği şeye kolay kolay fetva vermez.”
Sayfa 20 - Türkiye iş Bankası Kültür yayınlarıKitabı okudu
Bu ne rezalet! Ne küstahlık! Bir erkek, tanımadığı bir başka erkeğe rastgelse, yüzüne bile bakmaz, söz söylemez. Lâkin tanımadığı ve hiç başka defa görmediği bir kadına rastgeldiği gibi, gülerek yüzüne bakmaya ve söz söylemeye başlar ve kovsalar bile yanından ayrılmaz. Demek oluyor ki, biz karıları insan sırasına koymayız. Kendimizi eğlendirmek için onların ruhunu sıkarız. Serbest gezip seyr etmelerine ve eğlenmelerine mani oluruz ve bir taraftan da kendimizi onlara güldürürüz.
Sayfa 71 - Akçağ yayınları, orijinal metinKitabı okudu