“Her şey geçip gidiyordu. Zaman, her şeyi kolaylıkla yok ediyordu.”
"Bir kış sabretmişsin de tam çiçek açacakken dolu vurmuş gibi oluyor bazen hayat."
“Daha çok anlat” dedim.
“Hoşuna gidiyor mu?”
“Çok. Elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.”
“Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?”
“Gider gibi yaparız.”
Tesadüflere ihtiyaç var, plansız ve zamansız gelen güzelliklere.
"Acılarım kaç gün sürecek Portuga?"
"40 gün."
"40 gün sonra geçecek mi?"
"Hayır, alışacaksın...".
“Biliyor musun Portuga, insanları öldürüyorum.”
“Bunu nasıl yapıyorsun zeze?”
“Onları yüreğimde öldürüyorum unutarak”.