ölsen ne yaparsın’ diyor birisi
‘her gün ne yaparsın’
tut ki avukatsın istanbul barosuna kayıtlısın
‘ellerindeki ve göğsündeki çeşmeler’ diyor biri
‘suçsuz çıkarmıyor seni’
tut ki almanyaya bir mektup atmışsın
‘ilkinde doğrusuna raslamadım ki’
diyor birisi
dışarlarda bir omcanın dibinde
bir üzüm tanesi çürüyor azar azar
gece çürüyor
‘sonrası iyi olsa ne yazar’
diyor birisi
işte herkes yüz yüze şimdi geceyle
karşılıksız suçlamalarla avutuyor kendini
‘senin aşkındır’ diyor uzun iç-çekişlerle birisi
birisi ‘her şey uzakta artık’
istanbul karagümrükte bir evde
belki de başka bir yerinde dünyanın
‘hayır’ diyor birisi ama neye
bir oyun sanrısı gidip geliyor
gidip geliyor
deniz dibinde bile terlenen
İSTANBUL
Salkım salkım tan yelleri estiğinde
Mavi patiskaları yırtan gemilerinle
Uzaktan seni düşünürüm Istanbul
Binbir direkli Halicinde akşam
Adalarında bahar
Taziye Evi...
Taziye evine gittik..
Avukat olan oğlu gelmiş İstanbul'dan...
Kızı da doktormuş, o cenazeye yetişememiş ama sonradan gelmiş. Avukat oğlanın dediğine göre yurt dışında görev yapan bir oğlu daha varmış, bulunduğu ülkede uçak ayarlayamamış, gelemeyecekmiş...
Nasıl yollar dedi damat oğluna...
Valla arabaya yol dayanmıyor dedi. Lastikler kış
Hüzün/ Kahrol İsrail
Çöl çöl olmuş kalbimiz bir hal olmuş bize
Ne bülbül kalmış ne gül bir hal olmuş bize
Yağmalanmış kalbimin ülkesi Kudüs
Filistin ve Endülüs bir hal olmuş bize
Buhara nerede ey baharı unutmuş kalbim
ama nerede bu akşam bir hal olmuş bize
İstanbul
Haramiler kesmiş sokak başlarını
Polisin kırbacı celladın ipi spikerin çenesi baskı makinesi
Haramilerin elinde
Ve mahzenlerinde insanlar bekler
Gönüllerinde kavga gönüllerinde zafer
Bebeklerin hasreti içlerinde gömülü
Can yoldaşlar saklıdır mahzenlerinde
Boşuna çekilmedi bunca acılar İstanbul
Bulutların ardında damla damla sesler
Gülen çehreleri ve cesaretleriyle
Arkadaşlar çıktı karşıma
Dindi şakalarımın ağrısı
Vedat Türkali