Düşüncelerimizin ve tercihlerimizin MUTLAK DOĞRU olduğunu zannetmek ve bizim ÇİZGİMİZDEN dışarıda duranları yargılayıp dışlamak, ne kadar sık düştüğümüz bir hata...
Bağışlayın ama bu kartondan yapılmış gibi
duran yüzlere baktığımda,
Kahkahaya benzemeyen
Kahkahaları duyduğumda
Kendimi sık sık
cehennemin bağırsaklarındaymışım
gibi hissediyorum.
Charles Bukowski
Köy Çocuğu
Ben çocukken Babamın 500 Dönüm Tarlasi, Traktörü, Ortalama 150 Koyunu, Üç Beş İneği ve Danaları vardı.
Yİlda 60 ton Buğday, 150 Kuzu, Bir iki Dana satardı.
Ve ben kendimizi Fakir sanırdım hep. Çünkü hep üstünüzde eskimiş Elbise ve Ayakkabi vardı.
Sobada tezek yakardık. Saman ile ekmek yapılırdı.
Ama Et yemeğinden artık bıkıyorduk, hayvanın iç organları köpeklere verilirdi. Yumurta yememek için sofradan kaçardık. Pastırma sucuk günlük yiyeceğimizdi.
Tereyağı peynir yoğurt bozulunca atar yenisini yapardı Annem.
Bana göre Zengin Şehirde oturan şık giyinen Şehirlilerdi.
Ve muhtemelen herkes böyle düşünüyordu.
Çünkü herkes çocuklarını devlet memuru yapmak için okutuyordu.
Okusun hayatı kurtulsun. Köyde hayatını çürütmesin derlerdi.
Bu düşünce geleceğimize şekil verdi. Bizi fakirleştirdi.
Ve Domates, Biber, Patlican üretemeyen bir ülke yaptı.
Şimdi buradan bakıyorum ki!
Babam çok zengin bir adammış, Resmen ağa imiş.
Ama sürekli tasarrufu kişiliğinin bir rüknü yapmış, gereksiz elbiseleri israf saymış.
Köylüler Şehire göçtü.
Sehirler büyüdükçe köyde tarla satıp Şehirde Arsa aldılar. Daire karşılığı verdiler Müteahhide üçer beşer daire aldılar.
Şimdi o Dairelerde yiyecek sebzeyi alamıyorlar. Çünkü yok.
Soğan Patates alamıyorlar pahalı.
Tereyağı, Peynir alamıyorlar.
Doğalgaz zammına kızıyorlar
Hala köylüler, Şehre göçüyorlar.
Bunlar daha iyi günlerimiz.
En kötü gününde bile en şık elbiselerini giy. Kimseye zaafını gösterme, anlatma.
📖🖊
Bidünyakitap a kimler gelecek ?
bidünyakitapgrubu'na söyleşiye gelecek yazarları toplu olarak yazmak istedim: Tarihsel kurgu korku, gerilim alanında öncü isim olan 
Mehmet Berk Yaltırık, Kambur adlı romanıyla çok ses getiren, 1000kitap uygulamasında neredeyse hiç kimsenin olumsuz eleştiri yapmadığı, yakın zamanda İletişim yayınlarına da transfer olan 
Esra Kahya, Yozgat Blues, Uzak
ya sizin en sevdiğiniz kitap hangisi? =D
Sık sık en sevdiğin kitap sorusunu duyuyorum. Arkadaşlar en sevdiğim kitap beleş ve hediye olan kitaptır. Şekilde de görüldüğü gibi. 😅
Herkese keyifli günler 😁😅
OKUR'UYUZ YAZAR'IN: AHMET HAMDİ TANPINAR
"Okur'uyuz Yazar'ın" serisinin ikinci yazarını 
Ahmet Hamdi Tanpınar olarak seçtim. Tanpınar'ın muhteşem bir kalemi vardır, Türk edebiyatında çıtayı çok üste taşımış bir yazar bence. Her romanını hâlâ yeterince anladığımı düşünmüyorum. Bazılarını ikinci kez okumak bile yetmiyor gibi hissediyorum. Fakat anladığım kadarıyla
hangi çiçek, diğerini "sarı açtı" diye ayıplar? hangi kuş, "farklı ötünce" diğerine yasak koyar? derisinden, dilinden ötürü öldürülüyor insanlar. ah insanlar...her şeyi bulup kendini bulamayanlar...bazen yapayalnız hissediyorum kendimi șu dünyada, diğer zamanlarda ise biliyorum yapayalnız olduğumu. kalabalığa karışmak için hiçbir özellik gerekmez ama yalnız ve dik durmak için gerçekten çok şey gerekir. bir odanın kapısını kapatıp yalnız kalmak,her zaman hayatımın en güzel şeylerinden biri olmuştur. dışarıdan gamsız biri gibi gözüküp iç dünyamda duygusal biri olmak beni mahvetti. kişiden kişiye değişiyorum. çünkü kötü olan biri, benim iyi yüzümü görmeyi hak etmiyor. ve öyle yorgunum ki suratıma baktıklarında kendilerinden nefret ettiğimi anlıyorlar. bağışlayın, kafadan biraz, kontağım galiba. bağışlayın, ama biri ile konuşmam gerek...bağışlayın, ama bazen
kendimi kalabalığın içinde buluyorum, pazarlarda, panayırlarda filan. demek istediğim...o gözler, burunlar, dirsekler, yürüyüşleri, konuşma biçimleri...bağışlayın, ama bu kartondan yapılmış gibi duran yüzlere baktığımda, kahkahaya benzemeyen kahkahaları duyduğumda kendimi sık sık cehennemin bağırsaklarındaymışım gibi hissediyorum. neden hep kötü ile daha kötü arasındaydı seçimlerimiz? nefret ettiğin insanla iyi geçinme çabasına siz medeniyet diyorsunuz, ben sahtekarlık diyorum. kelebeklerin ve arıların arzuladığı bir çiçek olmak varken, sinekleri cezbeden bir bok parçasıydım.
hayvanlara aşığım.
insanlarla problemlerim var, iyi değildi düşünmek,
insan beynini durdurabilmeliydi.
hangi çiçek diğerini sarı açtı diye ayıplar.
"İlgi duymuyordum. Hiçbir şeye ilgi duymuyordum. Nasıl kalabileceğime dair hiç fikrim yoktu. Diğerleri yaşamdan tat alıyorlardı hiç olmazsa benim anlamadığım bir şeyi anlamışlardı sanki. Bende bir eksiklik vardı belki de. Mümkündü. Sık sık aşağılık duygusuna kalıyordum. Onlardan uzak olmak istiyordum. Gidecek yerim yoktu ama. İntihar? Tanrım çaba gerektiriyordu. 5 yıl uyumak istiyordum ama izin vermezlerdi."
Charles Bukowski