Ama yine de yaralıyor beni,
Yüzümün gölgesinde kırılan bu dal sesi;
Ürkütüyor bir şiirin içinden,
Göçebe kuş sürülerini
Ve ben böğrümde bir avlu serinliği,
Sessizce dinliyorum akıp giden geceyi.
Metin Altıok
Şimdi bir şiirin gölgesinde yaşıyorum hayatı,
Sensiz gidecek bir yerim kalmadı.
Her günüm artık dün gibi.
Gün batarken senle bitiyorum,
Her gün doğumunda sana başlıyorum...
Harikulade bir şey sana şiir yazmak
hece ile başlayıp virgülde duraksamak. Şiirin gölgesinde seninle muhabbet kurmak.
Doğaçlama
Gün ortası, yalnızlıkla sarmaşıktı benim de önümde şafaklar var ama
hepsi gri. Şiir ruhumu sardı, yokluğun boşluğunda kayboldum.
Aydınlık ve Güneşin yüzüme bakışı sıcak değil, gözlerime vuran sisli
bir ışık. Gökyüzü bulutlarla kaplı, ruhumun yansıması gibi. Sessizlik
içinde hissettim tüm varlığımı, sessizliğin hüznü sardı her yanımı.
Benim de önümde şafaklar var ama hepsi gri, içimdeki fırtına ise
sessizliğin gölgesinde yankılanıyor.
Gün ortası ve benim de önümde şafaklar var ama hiçbiri renkli değil.
Şiirin yalnızlığı içinde yokluğun hissedilirken, aydınlık arayışıyla
gökyüzüne bakıyorum. Güneşin sıcak ışıkları eksik, ruhumun
derinliklerinde bir boşluk var. Aydınlık zamanların özlemiyle yanan
yüreğim, gri tonlarda kayboluyor. Yalnızlık hissi karanlıkla örülü,
duygularımı yansıtıyor fakat; karmaşık ve belirsiz.
Ben de bir parçayım bu gri dünyanın içinde, şafakları beklerken,
umuda sarılıyorum.
Seni bir şiirin gölgesinde unutmuşlar
öğle vakti güneş tam tepedeyken
Eski şiirin gölgesinde..
Bir lebi gonca yüzü gülzar dersen işte sen
Har-ı gamda andelib-i zar dersen işte ben
Bâkî
Melodinin Gölgesinde Söz
Şarkı ve bestelerin geçmişten günümüze uzanan izlerini karşılaştırdığımızda, söz sanatlarıyla örülmüş danslarının yeni bir evreye ulaştığını gözlemliyoruz. Ancak, geçmiş dönemde yazılmış şarkıların ve bestelerin günümüzdeki etkisinin azaldığına tanık oluyoruz. Bu durum, sözlerin daha az etkili olduğu bir şarkı veya besteden ziyade, arkadaki fon