Samuel Taylor Coleridge: üzerine bir inceleme.
(1772-1834) yılında yaşamış ingiliz şair. İngiliz edebiyatının özellikle kant ve schiller’in sanat kuramlarını yansıtmış ve william wordsworth ile birlikte ingiliz romantik şiir akımını başlatmıştır. On yedi yaşında başladığı kitap okuma sevgisi, olağanüstüydü. Bu yönüyle dikkat çekti. Oyun yazarı, şair ve eleştirmen olan “Charles Lamb” ile
Adını Arayan Şiirler -8
Okuduğum şiirlerin virgülünü çaldım
Dizelerin orta yerinden…
Mutluluktan hesap soran mutsuz bir şiirin soru işaretlerini çaldım
Şairine hiç çaktırmadan…
Bitmemiş bir dizenin sonunda -üşüyen çocuklar gibi-
Birbirine sığınan üç noktaya çarpıp kaçtım
Ruhu bile duymadan şiirlerin…
Bir ünlem işaretiydi sanırım en olmadık yerde çığlıklar atan
Keskin
sitem
Ben ona, sıkıntılı güz günleri içinde
Yedi renkli yaz yağmurları dilemiştim
Kırmak istememiştim duygu filizlerini.
Büyük bir ustalıkla susturup içimdeki uğultuyu
Rüzgârımı olanca yumuşaklığıyla salmıştım üzerine
İncinmesin diye tek, acıyı bile tersyüz eden
İncelikli bir gülümsemeyle yüzümde.
Ben ona, gittikçe soğuyan zamanlarda
Sıcacık bir
108. Yıl Dönümünde Çanakkale Zaferi
18.03.2023 - 09:58YAYINLANMA
Şükrü Çabukçu

A- A+
“ Mü’minlerden öyle adamlar vardır ki, Allah’a verdikleri söze sâdık kaldılar. İçlerinden bir kısmı verdikleri sözü yerine getirmiştir (şehit olmuştur). Bir kısmı da (şehit olmayı) beklemektedir. Verdikleri sözü asla değiştirmemişlerdir. “ ( Ahzab,
Varlığı hatırlanmayan, göçüp giden benliği yavaş yavaş terk ediyor ruhunu. Tutunacak tek dalı kayıp giderken avuçlarının arasından, çaresizce seyrediyor; bir mahkumun o görebildiği tek penceresinden gördüğü manzarası gibi, bir deniz rıhtımı gibi sakin bedeni nedensiz dalgalara yakalanıyor; çarpıyor, acıtmaz sandığı o hergünki deniz, bugün hiç olmadığı kadar acımasız. Dalgalar konuşuyor adeta. Tek kelime etmeden karşısında dinliyor onu. Onsuzluğu düşünüyor, denizsiz nasıl yaşanır ki ? Sanki o, koskoca okyanustan bir damlanın bile su ihtiyacını karşılayamayacağını bilmiyormuş gibi. O güne kadar o kadar güzel bakmış ki sana, onu hiç aklına getirmemişsin bile. Ama artık o, limana hiç uğramayacağını bildiğin bir tekne kadar yabancı sana. Ve senin yapabildiğin tek şey, kendini o rıhtımdan denizin güvenli sandığın kollarına bırakmak. Boğulacağını bilsen bile...