Altıncı Mektup
Bir gün bir yalnızlığa düştüm yine. Başımı
ellerimin arasına aldım, sessizce ağlamaya başladım .
Önümde yarıya gelmiş bir konyak şişesi 'beni iç'
diye fısıldıyordu, 'beni iç'. Sonra yalvarmaya başladı:
'Ne olur' dedi 'ne olur haydi iç beni'.
Bir bardak doldurdum, tepeme diktim .
Şişe rahatladı, sustu. Hani
Dün Akşam
Dönüp dönüp nekâhet kelimesine varıyorum. Hastalığın iyileşme süreci olarak tanımlıyor bu hissi lügatler ama ben çocukluğumdan kalan bir hissin, uyku ile uyanıklık arasında, rüya tadında, hayal bahçesinde bir şey gibi duyumsuyorum. Yahya Kemal bu hissin "tatlı" olduğundan bahsediyor ârifâne bir tecahül ile. Âh cehalet... Onun da tatlı
Nedir ki akşam dediğin?
Bir gün daha eksildi ömürden.
Hem o çok sevdiğim şair de, hayat kısa,kuşlar uçuyor dememiş miydi zaten
Gün batıyor diye yüzünüz gölgelenmesin Bakın ne diyor güneş
Ölmedim ya,yarın yine geleceğim.
Yüreğinizin Güneşi Hiç Sönmesin.
... Alıntı
Güzel olan
her günü seninle tekrar tekrar yaşamak
erimek yarını olmayan zamanlarda
durdurmak bir yerde bütün saatleri
bütün kuralları kırıp parçalamak
sonra varmak o yerlere
mevsimlere dur demek
kar yağarken çiçek açtırmak ağaçlara
güneşi bir akşam saatinde tutup bırakmamak
sonra doldurmak ay ışığını kadehlere
delicesine içmek
ve unutabilmek her şeyi ansızın
sevmek seni en yücesiyle sevgilerin
birlikte geçmiş, gelecek bütün çağları aşmak
güzel olan
sevmek seni Tanrılar gibi
seninle Tanrılaşmak
-Ümit Yaşar Oğuzcan
Dilaver Cebeci
“Çeşmek Be-zen Sitare
Ezmen Mekon Kenâre”
Nerden çıktın karşıma böyle Sitare
Efsaneler dökülüyor gülüşlerinde
Kirpiklerin yüreğime batıyor
Telaşlı bir kalabalığın ortasında
Ayaküstü konuşuyoruz
Yıl 21 Ağustos 9
YIL 21 AĞUSTOS 8
Günaydın gökyüzü
Ferfecir devrederken ferini yeni bir şemse
karanlığımı gömüyorum bu şehre
ben karmakarışık bir düzenin içinde
baş başayım kendimle
kuruyan dudaklarım