Yaz geçmiş, kış geçmiş, can eskimiş, ruh eskimiş,
akıp giden zaman ömrün bahanesiymiş, uzun uzun
yaşamak değil, doya doya yaşamak en güzeliymiş.
Gün geçer, gece olur; gençlik biter, ömür son bulur. Yaprak sararır, dal kurur; ağaç devrilir, odun olur. Bu gemide düzen böyledir.
Ne üzülmeye, kırmaya ne küsmeye,
darılmaya, çıkacaksak eğer çıkalım yollar yapmaya... Köprüler kuralım arı, duru yüreklere…
Uzaklar yakın olur, yarım kalan dünler yarın tamamı
bulur. Yeter ki ulaşmaya meyilli, yol almaya sevdalı bir
yürek olsun.
- Ramazan KELEŞ