“Normalliğin görüntüsü yanıltıcıdır” der Ulrich Beck. Söylediği doğrudur ama her söz gibi eksiktir. Normallik bir görüntü olarak yalnızca yanıltıcı değil aynı zamanda büyük trajedilerin üstündeki örtüdür. Neyin normlara, yani kural, alışkanlık ya da öğrenilmiş çaresizliklere uyduğunun ortaya konulmasıdır ve tam da bu haliyle anormal olarak kabul edilenin sınırının çizilmesidir. Normal olan yanıltıcıdır. Ancak yanıltıcı olduğu kadar tehlikelidir. Çünkü aslında bir ‘norm’u ortaya koyarken anormal olarak kabul ettiğinin -en naif haliyle- psikiyatrinin kucağına atılmasını dayatmaktadır. Normal olan tehditkârdır çünkü kendisinin dışındaki her şeyi kendisine benzetmeye –mutlaka- çalışacaktır. Benzetemediği kötü, bozguncu, sapkın ya da marjinal olarak kodlanarak yaşam alanı daraltılıp ölüme terkedilecektir."
Ali Murat İrat