zaman bir yılı daha süpürdü
baktın mı
geçmişin temiz mi
temiz mi yürünen sokaklar .
kimsenin gördüğünde mutlu olduğu biri olmasan
dert etme , kendi gördüklerin ile mutlu ol
bakarsın gelecek yıl daha az üzülürsün
ama bu yıl ki acını yine de unutma olur mu
attığın adımların
seni göğe çıkarmaz ama uçurumdan atabilir
kahve içeceğin insanları da
Cemal Süreya
Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.
Şems-i Tebrizi
Düzenim bozulur,
Hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme.
FİL İLE FARENİN HİKAYESİ
KENDİ KALEMİMDEN.
Ben fil. Milyonlarca filden sadece biri. Atalarımız olan Mamutlardan sonra bizler kaldık dünyada. Düşünün neredeyse arşa değecek belki başımız. Adımlarımla ve ağırlığımla gurur duymuyorum ama bu güç içimde fırtınalar koparıyor, dinginleşiyorum. Güzel bir gün bugün. Timur'dan beri ağaçlarla aramız iyi. 1402 yılından beri
Burası Dünya! - Temmuz ayı hikaye yazma etkinliği
Üzerinde iki ceylanın burunlarını dokundurdukları tasvir edilmiş duvar halısının altındaki, yeri uçtan uca kaplayan minderin üzerine oturmuş, rahlesinde bulunan ibranice bir metni duyulabilecek bir tonda okuyordu. O kadar dalmıştı ki yağdan düşmüş, cızırdayan kapıyı açıp içeri girdiğimi fark etmedi bile. Yüzündeki ifadeden okuduğu şeyi yaşadığını
42 YILLIK BİR YOLCULUĞUN HİKAYESİ (3ODA1YANLIZLIK)
Hayatın ve kitapların bana öğrettiklerini seninle paylaşmak istiyorum. Bu, 42 yıllık bir yolculuğun sonucu.
- Gerçek şu ki herkes kalbini kıracak. Uğrunda acı çekmeye değer birilerini bulman gerekiyor sadece.
- Ne kadar çok çabaladığınla gurur duy.
- Arkana bakma o yönde gitmiyorsun.
- Dünyada hiç kimseye çok bel bağlama, çünkü karanlıktayken
"Okyanus derinliğindeyim, diplerime ulaşamıyor kimse. İçime bakan bir daha bakamıyor yok olacağını düşünme korkusuyla. Kendimi istediğim kadar gösterebiliyorum, belli bir derinliğe kadar inebiliyor insanoğlu. Gerisine merakları var ama boğulma korkusu hepsinin benliğini sarıyor. Okyanusun ortasında bi' ada var işte orada birkaç insan yaşıyor, onlar bazen beni anlarlar. Ama onlardan başka kimse yok. İstemez okyanus, yoksa suyundan çok kullanırlar ve yok olur. "
Yağmur Pehlivan