dostum öldü dün topraga indirdim,
kendim gömdüm anlatmasi bir hayli zor
acisi sönmeyen bir kor yanar bu kalpte sonunda sende çekip gittin hee!!
yarim kalan hayallerinle mahkûm ettin maziye biz ayni yerdeyiz yine
sense bizsiz simdi nerde kapali
gözlerinle terk ettigin evin ailen kederde
bense dertle suskunum ve saskin halde beklide yalandir
UZAK Dİ'YAR'DAN (Ramazan Keleş)
Uzak Di'yâr'dan
Bugün sabah erken kalktım,
Yine sensiz bir güne adım attım,
Ne seninle kalabildim ne sensiz olabildim,
Gittin uzaklara beni yalnızlığa bıraktın.
Belki yüz belki bin defa yazmayı denedim,
Olur ya yazarsın diye önce senden bekledim,
Koparttım sayfaları sensizliğe ekledim,
Gittin uzaklara bana kimsesizliği taktın.
Giden gelmez dediler yalan dedim,
Geleceksin diye her gün pencerede bekledim,
Her güne senden bir anlam yükledim,
Gittin uzaklara beni anlamsızlığa bağladın.
Bir Mayıs akşamı oturdum yazdım sana,
Bu dünya kalmadı kimseye kalmaz da sana,
Ya mutlu gidersin ya da yana yana,
Gittin uzaklara bana yanmayı bıraktın.
Bak, dinle sözümü gel bir an öncesinde,
Sev, değer ver gitme mutluluk arifesinde,
Kapalı tutma sevda kuşunu gönül kafesinde,
Gittin uzaklara bana hasreti kattın.
Yazdım, sildim görmedi hiç kimse,
Şiir oldu döktüm kağıda dize dize,
Bir dahaki gidişinde gelirsek göz göze,
Gittin benden bana hiçlik yaşattın.
Ben ölünce sevenlerim toplansın
Ağlamayıp benim sesim çalsınlar
Dualar etsinler kendi dilinden
Gökyüzüne kızıl ışık salsınlar.
Ankara'da yüklesinler dengimi
KÜÇÜK ADIMLARLA BAŞLAR
Yine bir huzursuzluğa,
Göz açmak bu bana.
Yine israf gündüzler,
Ömrümden çala çala.
Bu gereksiz insan topluluğundan,
Acaba nasıl kurtulmaca?
Ömrümü sömürtmeye geldim buraya,
Turp günlerinden bi' gün, sabah beş.
Dilimde bi' şarkı nasıl'sa beleş.
Bendeniz Şekerler'in oğluyum, cebimde güneş.
Misal düşmemiş bi' kar tanesiyim.
Varsay uykuda bi' köy hanesiyim.
İçim ihtiyar savaş gazisi...
Talebim değil hanlar hamamlar, gömme saraylar...
Sahibi olduğum her şey: rûyalar.
Herkesin doyduğu bi' çıkma ekmek.
Senin de öyle...
Pantolon-ceket, sokaklar benim.
Bastığım toprak, ağaçlar benim...
Neler gördüm, neler görmediğim?
Aldım ihmalden planlarımı.
Gezdim çıkmazda sokaklarımı.
Kadınlarca derya yüzdüm, saadet bulmadım!
Beyaz attan düştüm ne hükmüm kaldı, ne prensliğim.
Herkesin doyduğu bi' çıkma ekmek.
Senin de öyle...
Geldim Kapına...
Şu yalan dünyadan koştum hızınan,
Dolana dolana geldim kapına…
Kirli çamurlara düstüm hızınan,
Belene belene geldim kapına...
Nefsimin elinden bir oyun oldum,
Kapandı gözlerim kör beyin oldum,
Kendi bir canavar ben koyun oldum,