Yaşamın akışına gizemine ve muhteşemliğine inanıyorum. Kadere inanıyorum..
Elbet beklerim seni, hep beklemedim mi sanki? Bekliyorum. Kimsin bilemiyorum, neredesin bilemiyorum ama. Umut ediyorum...
Kadere de inanıyorum elbet.
Yoruldum çok, sen ne haldesin bilmiyorum. İnan kimse bilmese de ağlıyorum geçer diye, konuşuyorum saatlerce duyarsın diye.
Duy beni sevgili, hisset hiç değilse.
Çık gel bul beni artık, bak buradayım, bekliyorum seni.
Şimdi bak gökyüzüne anlamasanda kim bu bilinmez sevgili kulak ver akşamları okuduğum dizelere. Ve bil ki bu bir davettir, geçireceğimize inandığım günlere, konuşacağımız geleceğe, beraber okuyacağımız satırlara ve daha nicesine
"Bekliyorum.
Öyle bir havada gel ki,
Vazgeçmek mümkün olmasın."
Ama gel artık,
Yeter ki gel sevgili..
Diyalektik 2 – Şeref, Bilgelik, Sanat
*_Düşünce_
_Buda: Her şey düşüncedir. Ne düşünüyorsak o oluruz. Bize düşüncelerimiz şekil verir. Hepimiz düşüncelerimizden doğarız. Bu dünyayı yaratan, zihnimizdir. Bu dünyayı bir hava kabarcığı, bir serap gibi düşün. Dünyayı böyle gören kişiyi ölüm görmez. Biz, içselliğimizin meyvesiyiz. İçimizde ne varsa biz oyuz. Bizi biz yapan zihnimizdir.
Sana aşık olmadım, seninle aşka yürüdüm. Gözlerim açıkken yol boyunca her adımı atmayı seçtim.
Kadere ve kısmete inanıyorum
Ama aynı zamanda sadece bizim kaderimiz olduğuna da inanıyorum
Zaten seçeceğimiz şeyleri yapmak için seni seçerdim
yüzlerce yaşamda,
yüzlerce dünyada,
Gerçekliğin herhangi bir versiyonunda seni bulurdum ve
Seni seçerdim..🤍
"Yol arkadaşım ... Yolda yalnız Bırakanım
Halil Kantarcı'nın kıymetli refikası Ayşe Hanım bugün şu yazıyı kaleme almış..
"Yol arkadaşım ...
Yolda yalnız bırakanım ...
gidişinden tam 4 yıl sonra ...
tam da gittiğin yaşta , gittiğin yerden yazıyorum ... 37. yaş gününe , üç ay kala ... Hani “yaşlanıyorum be Ayşem , bak aklar düşüyor saçlarıma ... yaş 35 , yolun yarısına