Eski Hindistan Cumhurbaşkanı Dr. Abdul Kalam :
Ben çocukken, Annem bizim için yemek pişirirdi. Uzun bir iş gününün ardından bir gece yine yemek yapmıştı, annem babamın önüne bir tabak ‘sabzi’ ve aşırı yanmış roti koydu…
Yanmış rotiyi fark eden var mı diye bekliyordum. Ama babam rotisini yedi ve okuldaki günümün nasıl geçtiğini sordu. O gece ona ne söylediğimi hatırlamıyorum, ama annemin yanmış roti için babamdan özür dilediğini duyduğumu hatırlıyorum…
Ve babamın ne dediğini asla unutmayacağım: “Tatlım, yanmış roti seviyorum.”
O gecenin ilerleyen saatlerinde babamı öpmeye gittim, iyi geceler dedim ve ona yanmış rotisini gerçekten beğenip beğenmediğini sordum. Beni kollarına sardı ve şöyle dedi: “Annen bugün iş yerinde uzun ve zor bir gün geçirdi ve gerçekten yorgundu herhalde. Dedi.
Ve ayrıca … Yanmış bir roti kimseyi incitmez, asla kimseye zarar vermez ama ZARARLI SÖZLER YAPAR! ” Dedi…
“Biliyorsun oğlum – hayat kusurlu şeylerle doludur…. ve kusurlu insanlarla….”
BEN EN İYİ DEĞİLİM VE HAYATIN MÜKEMMEL OLMADIĞINI VE YAKINDAKİ İNSANLARIN SİZE YAKIN VE SEVGİ DOLU OLDUĞUNU KABUL ETMEYİ ÖĞRENDİM…
Yıllar boyunca öğrendiğim şey: Birbirlerinin Hatalarını Kabul Etmek ve İlişkileri Kutlamayı Seçmek ”. ..
GERÇEK YAŞANMIŞ BİR OLAYDAN ALINTIDIR
🌿🌿🌿
"Ben çocukken, Annem bizim için yemek pişirirdi. Uzun bir iş gününün ardından bir gece yine yemek yapmıştı, annem babamın önüne bir tabak 'sabzi' ve aşırı yanmış roti koydu.
Yanmış rotiyi fark eden var mı diye bekliyordum. Ama babam rotisini yedi ve okuldaki günümün nasıl geçtiğini sordu. O gece ona ne söylediğimi hatırlamıyorum ama annemin yanmış roti için babamdan özür dilediğini duyduğumu hatırlıyorum. Babamın şu sözünü asla unutmayacağım: "Tatlim, yanmış roti seviyorum."
O gecenin ilerleyen saatlerinde babamı öpmeye gittim, iyi geceler dedim ve ona yanmış rotisini gerçekten beğenip beğenmediğini sordum. Beni kollarına sardı ve şöyle dedi:
"Annen bugün uzun ve zor bir gün geçirdi ve gerçekten yorgundu herhalde." dedi.
Ve ayrıca ...
"Yanmış bir roti kimseyi incitmez, kimseye zarar vermez ama kırıcı sözler insana zarar verebilir" dedi ve devam etti. “Biliyorsun oğlum; hayat kusurlu şeylerle doludur ve kusurlu insanlarla."
"Ben en iyi değilim,hayatın mükemmel olamayacağını ve insanlarında her zaman iyi olamayacağını kabul etmeyi öğrendim.
"Yıllar boyunca öğrendiğim şey: Birbirlerinin hatalarını kabul etmek ve ilişkileri kurtarmayı seçmek."
🌿🌿🌿
Güzellik dolu bir alıntı
Eski Hindistan Başkanı Dr. Abdul Kalam:
"Ben çocukken, Annem bizim için yemek pişirirdi. Uzun bir iş gününün ardından bir gece yine yemek yapmıştı, annem babamın önüne bir tabak 'sabzi' ve aşırı yanmış roti koydu. +++++
Yanmış rotiyi fark eden var mı diye bekliyordum. Ama babam rotisini yedi ve okuldaki günümün nasıl geçtiğini sordu. O gece ona ne söylediğimi hatırlamıyorum ama annemin yanmış roti için babamdan özür dilediğini duyduğumu hatırlıyorum. Babamın şu sözünü asla unutmayacağım: "Tatlım, yanmış roti seviyorum."
O gecenin ilerleyen saatlerinde babamı öpmeye gittim, iyi geceler dedim ve ona yanmış rotisini gerçekten beğenip beğenmediğini sordum. Beni kollarına sardı ve şöyle dedi: "Annen bugün uzun ve zor bir gün geçirdi ve gerçekten yorgundu herhalde." dedi.
Ve ayrıca ...
Yanmış bir roti kimseyi incitmez,kimseye zarar vermez ama kırıcı sözler insana zarar verebilir" dedi ve devam etti. “Biliyorsun oğlum; hayat kusurlu şeylerle doludur ve kusurlu insanlarla."
"Ben en iyi değilim,hayatın mükemmel olamayacağını ve insanlarında her zaman iyi olamayacağını kabul etmeyi öğrendim.""Yıllar boyunca öğrendiğim şey: Birbirlerinin hatalarını kabul etmek ve ilişkileri kurtarmayı seçmek."
İşte Hindistan Cumhurbaşkanı: Dr. Abdul Kalam'a babasından kalan bir miras.
Dr.Abdul Kalam aynı zamanda Uzay Bilimi ve Hindistan Teknoloji Enstitüsü Profesörüdür.
Babalık Böyle Bir Şey!
Delikanlı 16 yaşında iken babası ile tartışmış ve evi terk etmişti. Buna çok öfkelenen baba, "Evde onun adı bile anılmayacak" diye yasak koymuştu.
Anne her gece evi terk eden oğlunun yatağına oturup yastığını koklayarak uyuyordu.
“Oğlumu özledim, ne olur gidip arayalım, bulup getirelim” dese de, baba geri adım atmıyordu.
Aradan iki yıl
Çocukluk
" Uyu yavrum, uyu; çünkü çocukluk çok güzeldir." demiş 
José Mauro de Vasconcelos . Bende çok özlüyorum o günlerimi. İnsanoğlu bir garip. Küçükken büyüyeyim de şunlarım olsun, bunlarım olsun deriz. Büyüyünce de keşke o eski okul yıllarıma, çocukluğuma, mahalle arkadaşı günlerime dönebilseydim deriz. Bu dediğim genelde şaşmaz. Bende çok özlüyorum çocukluk yıllarımı ama dolu dolu geçirdiğimi, güzel anılar biriktirdiğimi de iyi biliyorum. Fazla saf biriydim çocukken. Bazen akran zorbalığına maruz da kaldım hatta. Babam oğlum benden iki tane çikolata isterdin, ikisini de gider sokakta arkadaşlarına verirdin. Sonra eve gelip ağlardın, ben çikolata yemedim diye, der. Hayatın mağduriyetini küçük yaşlarda tatmayanlar büyüdüğünde bazı olgun özelliklerden mahrum kalırmış. Benimki de o misal. Bazen tabi diyorum ki, keşke masum saf Emre olarak kalsaydım. Bazı şeylerin keşke farkında olmasaydım. Bilmediğin, yaşamadığın özellik çünkü sende eksiklik hissettirmezmiş.
Bize bu bayramı hediye ettiği için 
Mustafa Kemal Atatürk e sonsuz minnetlerimi sunuyorum. Onun bir sözü ile yazıma son veriyorum : "Vatanı korumak çocukları korumakla başlar." Geleceğimiz olan çocuklarımıza yarınımızı güvence altına almak için ilim, bilim, terbiye, din, milli duygu, eğitim, spor, müzik, kitap, sanat gibi aklınıza gelebilecek her türlü önemli özelliklerle donanımlı hale getirip yetiştirebilmek bizim elimizde. 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramınız kutlu olsun.
Yarın Bayram
Bayramınız mübarek olsun dua ile inşallah 🌼🦋
Eskiden diye başlıyorum çocukken ayakkabımı elbisemi başucuma koyardım şeker toplayacağım poşeti bile hazirlardım sabaha kadar uyuyamazdım bayram namazına gitmek için Can atardım annemin elini öpmek ilk iş sonrada babamın elini öpmek ama itiraf edeyim benim babam bir kez olsun bayram da demedi oğlum al Bayram harçlığın ve bende hiç istemedim ne okula giderken nede okuldan sonra çalışırken hep çalıştım ilkokuldan başladım okuldan sonra bir berbere çırak oldum önce biraz yaramaz asi olduğum için bir kaç kez tokat attı Berber ustası sonunda dayanamayıp dükkanın camını kırıp kaçtım eve gelir gelmez üstüne babamdan dayak yedim sonra yine başka bir işe girdim ordada patron küfürlü ağzı bozuk biriydi ve çok az para veriyordu neymiş meslek öğren oda bir kere kulağımı çekti diye onada bıçak 🔪 cektim 11 yaşındaydım adam çok korkmuştu bu gün bile hatırlıyorum sonra eve geldiğimde babam bu sefer kemer ile dövdü neymiş çok yaramazmışım sadece beni bu zamanlar da tek anlayan dinleyen ilkokul öğretmenim olmuştu bana aşırı iyi davranıyordu ve sen zeki bir çocuksun ben sana inanıyorum deyip beni motive ediyordu böyle sürüp gitti çocukluğum ne çocuk olabildim nede çocukluğumu yaşadım ama çocuk kalmak için çok delirdim çok acılar imtihanlar gördüm yinede yenilmedim defalarca düştüm defalarca kalktım hep yürüdüm inatçı bir kişiliğim var ve hiç pes etmeyen bir karakter şimdi sabah bayram yine ben ayni heyecanı yaşıyorum yaşım kaç olursa olsun içimdeki çocuğu asla öldürmedim ...🌼☀️🌜