Vefatının 100. Yılında Rahmetle Anıyoruz
SULTAN ABDÜLHAMİD HAN’IN RUHANİYETİNDEN İSTİMDAT
Nerdesin şevketli Sultan Hamid Han?!
Feryadım varır mı bârigâhına?
Ölüm uykusundan bir lahza uyan,
Şu nankör milletin bak günahına.
Tahrike yeltenen tac ve tahtını
Derdi olmayan, ölmüş diridir;
O, küpün dibindeki tortudur sanki,
Beden, canla diridir, can da dertle.
Sultan Veled...
Sultan Veled
Senin yüzün güneştir yoksa aydır
Canım aldı gözündeki ne eydir
Benim iki gözüm bilgil canımsın
Beni cansız koyasın sen bu keydir
Gözümden çıkma kim bu ev senindir
Benim gözüm sana yahşı saraydır
Ne oktur bu ne oktur değdi senden
Benim boyum süniydi şimdi yaydır
Temâşâ-çün beri gel kim göresin
Nite gözüm yaşı ırmak u çaydır
Senin boyun budakdan ağdı geçti
Cihân imdi yüzünden yaz u yaydır
Bugün aşkın odından ıssı aldık
Bize kayı değil ger kar u kaydır
Bana her gece senden yüz bin assı
Benim her gün işim senden kolaydır
Veled yoksuldu sensiz bu cihanda
Seni buldu bu kezden bey ü baydır
Herkesin yolculuğu, kendine göredir; herkes, layık olduğu yere yolculuk eder. / Sultan Veled
Bütün varlık AŞK'tan ibarettir...
Bütün alem AŞK'tan doğmuş,
AŞK'tan vücuda girmiştir...
Hayır, şer, fayda, zarar hülasa
her şey muhabbetten hasıl olmuştur. / Sultan Veled