Victor Hugo
MAHOMET
HZ.MUHAMMED Vazifesinin yakın olduğu içine doğmuştu Metindi, kimseyi kınamıyor, incitmiyordu yolda gördüğü kimselerle selamlaşıyordu her gün sanki biraz daha yaşlanıyordu oysa sadece yirmi ak vardı siyah sakalında durup su içen develeri izliyordu arada sırada böylece, deve güttüğü zamanları hatırlıyordu. Sanki Cenneti görmüş, İlahi Aşkı
Çocukluğumuz…
Hani o okula ilk başladığımız zamanlar…
Öğretmen derste bize bir şeyler anlatmaya çalışırken pencereye kayan gözlerimiz ve ders vakti bomboş gözüken bahçede oynayan hayallerimiz… Teneffüs zili çaldığında kalabalığa yakalanmamak için depar atan bacaklarımız… Düştüğümüzde kanayan dizimize rağmen pes etmeyen inatçılığımız…
"çok eski zamanlarda, iran'da eşsiz bir kahraman, yorulmaz bir savaşçı varmış.
herkes tanır severmiş.
onu sevenler gibi bugün biz de rüstem diyelim ona.
bir gün rüstem avlanırken önce yolunu ve sonra da gece uyurken atını kaybetmiş.
atı rakş'ı bulacağım derken düşman topraklarına, turan'a girmiş.
ama namı kendinden de önce gittiği için
Umut ediyorum,öyleyse yaşıyorum& Kemal Sayar
Sevmeyi bilirsek içimizde bir sevinç filizlenir. Hayat, umut ettiğimizde bize yeni yollar açar. Tanrı, ona seslenene aşikar olur. Affedişin bakracıyla geçmişin kuyusuna inen, eli boş dönmez. Bak ne demiş şair? ‘Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi/ taşınacak suyu göster, kırılacak odunu / kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde/ bileyim
Baukis ile Philemon Efsanesi
baukis ve filemon kıt kanaat yaşayan, ömürlerinin sonlarında, günümüz bergaması'nda tepenin üstünde bir köy evinde günlerini geçiren bir çift. tebdil-i kıyafet köye gelen zeus ve oğlu hermes gün boyu geceyi geçirip, karınlarını doyurabilecekleri bir yer arar dururlar. gün sonunda insanların kabalıklarından asabı bozulan zeus, tam vazgeçmek
