“Şiirimizin N vitamini, okudukça yüzümüze kan geliyor…”
İntihar etmeye meyilli bir hastanın, Nâzım Hikmet’in şiirleriyle canına kıymaktan caydığını bilmem bilir misiniz?..
Olayı, Nâzım Hikmet'ten dinleyen gazeteci-yazar Hıfzı Topuz anlatıyor:
Bir gün Nâzım Hikmet'e İtalya'dan bir mektup gelir. Mektubu yazan, hastanede yatmakta olan bir hastadır… Mektupta şöyle yazar: “Uzun süredir hastanede yatmaktan bıkmış, yaşamdan umudunu kesmiş biriydim. Canıma kıyarak çektiğim acılara son verme kararı aldım. O gün intihar etmeden önce kendimi oyalamak için hemşirelerimden, bana şiir okumalarını rica ettim. Hemşireler beni kırmadı, bir şiir kitabı getirip okumaya başladılar. O güne kadar hiç bilmediğim şiirlerdi bunlar. İnsan ruhunu o kadar iyileştirici şiirlerdi ki, dinledikçe, intiharı düşündüğüm için kendimden utanmaya başladım! O gece, hayatıma son verme kararımdan caydım. O gün bugün yaşıyorum. Sizin şiirleriniz beni yeniden hayata bağladı.”
İtalyada bir hasta ruhu iyileştiren bu şiirler, o yıllarda Türkiye'de, Türkçede yasaktı!
* * *
Görsel: Nâzım Hikmet (Kendi çalışması ve kendi portresi)