Hangi baharın çiçeğisin sen,
Gönül hazanında açan Gül,
Kasımpatı, Hercai Menekşe...
Hangi sözün bittiği yerdesin
Hangi toprağın insanı!
Hangi sabahın alaca karanlığı!
Yorgunum; dar ağacında asılı kelimeler
Yorgunum, kanat çırpmaktan değil
Kanadım kırık; gönül yorgun, ömür yorgun
Kim bilir belki de uçmaktan...
Yaşamak gibi bir anlamı var diyorlar hayatın
Yaşam da yorgun, hayatta yorgun!
Ve acı; acıyor ruhum, acıyor tââ şakaklarım
Yok mu artık verecek şu katlime fermanım
Yanımda mı şahdamarımdan daha yakınlarım
İsyan değil bu; insan!
İsyan değil bu; yazgı!
Kaçamam, yazanın kalemine sığınırım
Nasıl edilir isyan; hamurumda var nisyan!
Bu bahar da açmadın, belki gelecek Nisan...
orcd.co/mabelmatiz-komur
Sürgün
nicedir seyduna'nın dağlarında kuşlar yerine
kurşunlar kanat çırpardı.
kurşun, kendi çığlığına uyanır,
kendinden utanırdı bu coğrafyada,
ki hiç sevmedi sesini, ismini...
ölüm arayan, ışığında oturur ağlardı.
ne zaman çığlık kopsa, bilirdi,
ardı derin susku kuyusu olurdu,
bir yaprakta olsun solumazdı hayat.
şehirleri birbirine
Seni Kovuyorum SOYTARI (Öykü)
Treatland'da o gün de her şey bir önceki gün gibiydi...
Tek bir şey dışında.
Soytarı sabaha kadar uyuyamamış yatağında bir o yana bir buyana dönüp durmuştu. Sabahın yaklaştığını haber veren horozların ötüşüne ilk kez bu kadar çok sinirlenmişti. Nedendir bilinmez çocukluğundan bu yana pek de haz etmezdi horozlardan ve horozları anımsatan
764
Yaşam;
Milyarlarca insanın farklı isimler,diller, dinler, coğrafyalar ile "muğlak ve mutlak" arasında geçirdiği devinimin döngüsel adıdır.
Muğlaktır ki;
Onca yaşanmış,bilinmiş ve tecrübeye rağmen bir sonrasında olabileceklerin bilinmezliğiyle mevcut olanı koru korkusunu hissettirir!
Mutlaktır ki;
Neyi bilirsen bil, neyden habersiz olursan ol "korku ecele mağlup olacaktır" düsturu ile "kader,yazgı,ışığın sönmesi" gibi adlandırılabilecek sonun gerçekleşecek olmasıdır.
Mutlak olana kavuşmak için Muğlak olanın üzerinde olan buğuyu silmek olmalıdır amacımız, her ânı üretken ve mutlu kılmaya çalışıp değerli kılmak için.
Zira,devinimin bittiği yerde duraks(l)ama başlar ki bu da ,ya devrilmeyi ya da olduğun yerde eskiyerek yok olmayı getirir.
Sevdiğim güzel söz ile bitireyim
"ne yapalım diye soranlara"
"Ampulü icat edenler,mum satıcıları değildi"
Yanisi; senin için iyi olanı sen bile isteyip çaba etmeden bekliyorsan, başka birinin sana sunacağını sanman "APTALLIKtır"
Derda Yuşa/26-02-2024/14:00/Alanya
-uyutmayan düşünceler serisinden-
"yalnızlık tüm seçkin zihinlerin yazgısıdır. zaman zaman bundan yakınacaklardır, ama her zaman kötünün iyisi diye bunu seçeceklerdir." der yaşam bilgeliği üzerine aforizmalar kitabında arthur schopenhauer. sahiden yazgı/kader midir yalnızlık? bizden, kendilerinden biri yaratmayı başarabilenlerin yönetiminde ve sisteminde yalnızlık yazgı mı tercih mi? belki de entelektüel kitabında "insan yalnız kalır, doğru; ama her zaman sürüye uyup mevcut duruma hoşgörü göstermekten iyidir yalnızlık" diyen edward said gibi tercihin zorunluluğa evrildiğini hissedebilmektir.
-DECCAL-
_İnsan kendi karakterine bakarak Tanrı'yı yaratmıştır. Üstün gördüğü özellikleri Tanrı'da görmek hoşuna gider. İğrenç özelliklerini de Şeytan'a yüklemiştir.
_Bir tanrıbilimcinin, dincinin doğru diye duyduğu, yanlış olmak zorundadır: bu bir doğruluk ölçütü neredeyse. Savaş açtığım bu tanrıbilimci içgüdüsüdür: her yerde buldum onun