Geçmişten Günümüze yahudilik Tarihi...
~
Antik yahudi tarihi'ne kısa bir bakış:
MÖ 1250 yılında bölgeye (Kenan toprakları) gelen yahudiler, giriştikleri zorlu savaşlar sonunda burayı ele geçirmeye muvaffak olmuşlardı. En önemli kralları, Hz. Davud ve oğlu Hz. Süleyman olmuştur. Krallıkları döneminde bölgede tam bir hâkimiyet kurmayı başararak yahudi Devleti'ni târihte ilk
Kalbimde bir katılık hissettiğim zaman, sabah erkenden mürşidimin yanına gider, yüzüne bakardım. Böylece kalbimdeki katılık kaybolur, ibadete neşe ile sarılırdım. Tembellik benden uzaklaşırdı ve bu neşeyle bir hafta ibadet ederdim.
(Câfer b. Süleyman rahmetullâhî aleyh)
Hiçbir zaman anlamadı insanoğlu. dünya birine kalacak olsaydı süleyman'a kalırdı. ölüm satın alınsaydı nemrut tutar alırdı. çıkmadık canlara derman bulurdu, lokman hekim ölmedi mi? bu yüzden hiç korkmadık biz, umudumuz hep Allah'tandı. derdimize yüksel dedik, istediğin kadar yüksel! nasıl olsa geçmeyecek misin? zalimlere güçlen dedik, dilediğin kadar güçlen! nasıl olsa düşmeyecek misin? öyle oldu, olacak. bu dünya iyiyle kötünün arasında bir yerde ama günü geldiğinde iyilerden taraf olacak.
Arz-ı Mev’ud gerçek mi yoksa efsane mi?
Günümüzde İsrail devlet aygıtını kontrol eden yapının, Tora’da geçen efsaneleri kasıtlı olarak entegrist ırkçı ve anakronik bir mantığa büründürdüğü; Filistinlileri, Amalek ile özdeş kıldığı ve onları şeytanlaştırdığı açıktır.
Prof. Dr. Süleyman Kızıltoprak / Kütahya Dumlupınar Üniversitesi
Hiç bir zaman anlamadı insanoğlu..
Dünya birine kalacak olsaydı Süleyman'a kalırdı.
Ölüm satın alınsaydı Nemrut tutar alırdı.
Çıkmadık canlara derman bulurdu,
Lokman hekim ölmedi mi?
Bu yüzden hiç korkmadık biz,
Umudumuz hep Allah'tandı.
Âlimlerden Cafer b. Süleyman (rahmetullahi aleyh) salih insanlarla beraberliğin kendisine ne kazandırdığını şöyle anlatır: “Kalbimde bir katılık hissettiğim zaman, kalkar hemen Muhammed b Vâsi‘in yanına gider, meclisine katılır, yüzüne bakardım. Böylece kalbimdeki katılık gider, içime ibadet neşesi gelir, tembellik üzerimden kalkar ve bu neşe ile bir hafta ibadet ederdim”
(Zehebî, Târîhu’l-İslâm; Gazâlî, İhyâ).