Herkese merhaba, aslında bu saate kadar kitabı bitirmek için uyumadım ki iyi ki uyumamışım. Bu kitabı okurken onunla özdeşleşmiş olmak gerektiğini kitabın ortalarına gelince anladım. Benimsemek diyorum çünkü dışarıdan okuduğunuz da ne anlatmak istediğini kimse anlayamıyor buna bende dahil olmak üzere. Bu yüzden yavaş yavaş tane tane okudum, bana anlatılmak istenenleri gözden kaçırmamak için böylelikle gerçekten fark ettim. Genç çobanın çıktığı hazine yolculuğun da yaşadığı talihsiz olayların onun yararı olan bir şeye dönüşmesi ilk dikkatimi çeken taraf olmuştu, ana karakterin ayrıca kalpten inanıp pes etmeyişi de aynı şekilde, hani derler ya her şerde bir hayır vardır diye bu kitap tam olarak bunu anlatıyor. Çobanın çıktığı yolculukta aşık olması ama buna rağmen pes etmeye yeltendiği anda simyacının gelip onu uyarması böylelikle hedefinden şaşmaması ve sonucunda hazinesine ulaştığını sandığı anda gerçek hazinenin doğup büyümüş olduğu topraklar da olduğunu anlayarak geri dönmesi. Aslında çok karmaşık gibi duruyor ama bundan çıkarılacak dersin, her insanın bir hedef özgürlüğü olduğunun ve bu hedefe ulaşma yolunda başına gelen kötü veya iyi olaylardan ders çıkarıp hedefine öyle devam etmesi gerektiğini anlatıyor. Bence yolunu kaybetmiş yada kaybetmek üzere olan herkes bunu okumalı. İyi akşamlar dilerim herkese :)..
1000Kitap 
