Nerden başlanmalı söze bilmem. Bir kitabı okumaya başlamadan ya da okurken o kitapla ilgili cümleleri duymak istemezsiniz alacağınız haz azalır diye, lakin öyle bir kitap ki sonunundaki hüznü bile bile her sayfasını merakla çeviriyorsunuz. Bilirdim ki o mübarek insan Kerbela da şehit düşmüş ama bilmezdim ki o muhsinler böyle bir adanmışlıkla savaşmış, bilmezdim ki Resulun öptüğü o mübarek boynu vururlarken Yezid e duydukları korkuyu hatirlayacaklar ta ki hesap gününde Allah'ın huzurunda olmayı hatırlamak yerine, bilmezdim ki leşkarler bir bir muhsinlerin safına geçecekler, bilmezdim ki Rabia diye bir mübarek, eşinin kolu kesildiğinde kalk kurban olduğum bir kolun daha var Resulun oğlu için savaş diyerek eşiyle koyun koyuna şehit düşecek bilmezdim ki işte onların anası Sümeyye yavrularının şehadetini izlerken gözyaşlarıyla ciğeri yanarken Ya Hüseyin sana da aynısını yapacaklar ben nasıl dayanırım diye haykıracak. O mübarek insanların haklarını nasıl öderiz. Allah bizi size benzetsin o Hacer ki su su diye haykırırken nasıl kendi için değil de şehid olmuş babasının kanlarını silmek için döktü gözyaşlarını O Abbas ki nasıl koştu nehirden su almaya ve dahi oklarla yaralanırken sırf suyu ulaştıramadı diye Allah'tan af diledi O Hasan-ül Müsenna, Haşim ve Ali Evsat ki aşura günlerine ulaştılar bizleri de sana ulaştır ve merhametine mazhar eyle Ya Rab. Amin amin amin.