Acemi Eğitimi o kadar akıcı ve eğlenceliydi ki bu kitaba da doğal olarak aynı beklentiyle başladım. İlk kitaptaki eğlence, espri, heyecan bu kitapta yok maalesef. On sene sonra yazıldığı için yazarın olgunluğunun da bunda etkisi olabilir, anlatılan yılların da. Konudan konuya atlıyor yazar ama bu kitabın akıcılığını ya da anlaşılırlığını kaybettirmiyor. Kitap yazarın gazetecilik hayatındaki anılarını anlatmış, anlattığı seneleri yaşamadığım için bir yaşayan kadar anlayamadım maalesef. Gazetecilikte yalan dolu ve dalga geçme amaçlı haberleri anlatırken de ciddi anlamda sorguladım. Küçük Abla Gülcan, Yalçın abi, Şebnem-Alkım, Miço, aritmetik tanrısı,Burhan düşündüren hayatlar ve deneyimlerdi. Dönemdeki olaylar hakkında bilgi sahibi olmak için okunması faydalı bir kitap.
Kitapta bazen başladığı ama sonunu getiremediği romanlardan da alıntılar paylaşmış.
Yine enteresan yaşanmışlıklar vardı ama ilk kitaptaki keyfi alamadım. Lütfen beklentinizi yüksek tutmadan okuyun, muhtemelen daha çok beğenirsiniz. İyi okumalar.
