Uzun süre kütüphanemde durduğu halde okumayı devamlı ertelediğim ve sanırım kapağındaki çocuk resminden dolayı sıkıcı olduğunu düşündüğüm bir kitaptı. Kitaba beklentisiz başladım ve okudukça şaşırmaya başladım. Baktım kitap ilerliyor, ben gülüyorum (önyargının ne kadar korkunç olduğunu bir kez daha tecrübe ettim.) velhasıl sıkılmadan ve keyifli vakit geçirerek okudum. Keyifli okumalar diliyoruz ya, işte bu kitabı okurken bu dileği yaşadım. Bilhassa kitabın ikinci bölümünde Emine ve Raziye’yi şaşırarak, gülerek, inanamayarak okudum. Sonraki bölümde enerji biraz düştü ama Ümit Besen hayranı Glenn ile enteresan hayatlar okumaya devam ettim. (Bazen uyduruyor mu acaba, ne de olsa ispatlanacak bir şey değil, diye düşündüm. Tabi ki öyle değil ama düşünmeden edemedim çünkü çok enteresan yaşanmışlıklar anlatmış yazar.)
Yazar anılarını nükteli bir şekilde anlatarak kitaplaştırmış ama bu anılar öyle klasik şurda doğdum,parka gittim, okulum, arkadaşlarım vs. şeklinde sıradan değil; çevresindeki insanların hayatlarıyla zenginleşmiş, ilginçleşmiş anılar.
Kampanyadan almamın da önyargıma etkisi vardı (1TL) ama iyi ki almışım.
Edebi beklentiniz fazla olmasın, su gibi akan bir kitap, yaşanmış olması kültürel bilginizi de arttırıyor. Ama bir Şeref vardı, ah Şeref ah, gece bırakamadım kitabı Şeref’in hikayesini okurken, yaşanmış olması daha da heyecanlı okumama neden oldu.
Eğlenmek, vakit geçirmek için gerçek yaşanmışlıklar okuyarak bilgilendim daha ne olsun. Hakikaten “keyifli okumalar” dilerim.
