Kütüphanemin bir kısmını çocuk kitaplarına ayırmak istiyorum, o yüzden arada sırada çocuk kitapları da okuyorum. Dev Şeftali okuması çok keyifli bir kitaptı. Bir yetişkin olduğum halde, okurken keyifli vakit geçirdim. Kendi çocukluğumun masalları gibi başlayan bu kitap; ailesini kaybettikten sonra teyzelerinin yanında eziyet gören bir çocuğun, bir gün bir büyüyle yanlışlıkla büyüttüğü şeftalinin üzerine atlayıp yanlışlıkla büyüyen böceklerle çıktıkları bir macerayı anlatıyor. Çocukluğumdan aşina olduğum bir konu olsa da işlenişi ve anlatımı çok farklı. James adındaki bu küçük çocuğu bu eziyet dolu yalnızlığından çekip çıkaran bir prenses olmuyor mesela. Hayatı bir evlilikle ya da "gerçek aşk"ın gelişiyle değişmiyor. James bu hayattan kendini kendi çabalarıyla kurtarıyor. Ona bu yolculukta eşlik edenlerse pek sevimli hayvan dostları örümcek hanım, çekirge, gelinböceği, ipekböceği... Yani kitaplarda, özellikle çocuk kitaplarında görmeye alışkın olduğumuz gibi hayvanlar değil, böcekler. Çok tatlı bir kitaptı fakat kitaptaki arkadaşlar birbirlerine sık sık hakaret ediyorlardı. Kitapta beni rahatsız eden tek şey bu oldu. Kitabın absürt mizahına bayıldım. Okumak isteyen yetişkinler düşünmeden okusunlar fakat çocuğuna, öğrencisine okutmayı düşünenler bence önce kendileri okuyup öyle karar versinler.