Bilhassa son 100 sayfasını ağlayarak okuduğum kitap. Başlangıçta bu kadar etkileneceğimi tahmin etmemekle birlikte, kitabın son sayfasını bitirip kapağını kapattığımda birbirinden farklı duygularla baş başa kalmıştım. Kitap başlangıçta hikayeyi anlatan ana karakterimizin aniden ölen, hiç tanımadığı bir yaşlı adamın hayatına nedensizce merak duymasıyla başlıyor ve sürüklenip gidiyorsunuz. Kitabı okurken Vanya'nın hayatının yazarın hayatıyla bazı yönlerden paralelliğe sahip olduğu görülüyor.
Bitirdiğimde ise Nataşa'ya, prens ve oğluna öfkeliydim fakat Vanya, Nelli ve onun annesi ile dedesi için büyük bir üzüntü kaldı içimde.
Kitaptan pek çok anlam çıkarılabilir, en derinden gördüğüm şey ise ailelerin deneyimleri sebebiyle gerçekleri bizden daha evvel fark etmeleri ve insanın kritik noktalarda kalbe değil mantığa yönelmesi gerektiği oldu.
Mutlaka okunması gereken kitaplar arasında.
