Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Ataol Behramoğlu şiirine:
"Soruyorum sevgilime
– Darağacından Notlar’ı okudun mu?
Bu bizim hayatımız."
sözleriyle başlıyor. Kitabın adını ilk defa bu şiirde görmüştüm. Okumak bugünlere kısmet oldu. Kitabı yazılış öyküsü en az içindekiler kadar etkileyici. Gestapo zindanlarında tutuklu olan Fucik'in küçük kağıtlara yazdığı notlar iki gardiyan tarafından gizlice dışarıya çıkarılır ve sonradan kitap olarak basılır. Bir yandan ölümü beklerken diğer yandan yarına bir umut, gökkubede hoş bir sada bırakma arzusu taşıyor yazar. Keyifli okumalar diyemem çünkü okuyacağınız şeyler bazen huzurunuzu kaçırabilir.
"Sadık kalan direnir, hain ihanet eder, kahraman mücadele eder, iradesi zayıf olan teslim olur."
·
Puan vermedi
Kahraman olan kitaplar var. Bir daha ve bir daha okunması gereken. Bütün çekilmiş sokak başlarında, bir daha...
Kitapta örgütlenen bütün sözcükler, bir inancın ve yaşamak dolusu direncin birleşmesinden doğmuş. Ve hepsi de gerçektir. Ve kitabın hepsi, iki gardiyan tarafından gizlice verilen küçük kağıtlara yazılanlardan oluşmuştur. Bir yanıyla direncin öyküsü, bir yanıyla müthiş bir edebiyat...
Kitap, öz suyunu, Julius Fuçik'in Gestapo zindanlarında geçen ömründen almış.
Fuçik, Çekoslavakya'lı ve ve yazar ve komünist parti üyesi. 1938 yılında, Fuçik'in ülkesi, Nazi işgaline uğrar ve illegal çalışma yürütürken 1942 nisanında tutuklanır Fuçik. 1943 eylülünde de idam edilir. İşte bu kitap, tutuklanma sürecinde yaşananları anlatır... Kitabın sayfalarını da bu işkencelerden sağ kurtulan eşi bir araya getirir.
En küçük bir ihmalin nelere yol açtığını görürüz. Sonra ihaneti görürüz, rezil ihaneti.
Ve sonra Fuçik ve onun gibi son soluğuna kadar ısrarla yaşamı doğuranları.
Okudukça taze soluklar topluyorsunuz, toplayacaksınız. Asla tükenmemeyi, sürekli sürdürmeyi...okudukça.
"Ey yabancı, git Lakedaimon'lulara de ki, biz burada onların yasalarına uyduğumuz için yatıyoruz"
Düşünce suçu ve komünizm faaliyetleri nedeniyle 18 ay hapis ve işkence sonrası Naziler tarafından 8 Eylül 1943'de 40 yaşında idam edilen Çek gazeteci yazar Julius Fučik'in hapiste iken gizlice yazıp numaralandırarak muhalif gardiyanlar aracılığı ile dışarıya çıkarılan notlarının faşistlerin öldürmeye zaman bulamadığı mahkumlardan olan eşi Agustina tarafından bulunup derlenerek oluşturulan acı, ümit ve ders alınacak cesaret dolu kitabını, Fučik; "asla bizim adımızla anılmasın hüzün" dediği halde hüzün ve umut ile okudum.
"Boşu boşuna bir hayat yaşamadım ben ve sonunu rezil edecek değilim. Hayatlarımızı alabilirler belki ancak sevgimizi ve onurumuzu alamazlar" diyerek dayanılmaz işkencelere katlanıp itirafçı olmayı reddederek, bir taraftan Nazilerin kaçınılmaz yenilgisini ümit edip, geleceği güzel kılmak için bilerek ölüme giden Fučik, hayatın, ideal uğruna mücadelenin ve umudun anlamını vurguluyor notlarında;
"Savaş ile umut arasında bir yarış bu. Bir ölümle başka bir ölümün yarışı. Hangisi daha önce varacak peki? Faşizmin ölümü mü, yoksa benim ölümüm mü?" diyerek...
Ruhu huzur bulsun...
Julius Fucik, henüz 40 yaşında iken Gestapo hapishanesinde idam edilen Çek asıllı yazar, gazeteci, müziksever, devrimci…
Fucik tutuklu kaldığı ve türlü işkencelere maruz kaldığı hapishanede bir subayın verdiği kağıt ve kalem ile yaşadıklarını, tanık olduklarını notlara dökmeyi başarmış ve bu notlar öldükten sonra eşine verilmiş. Bu subay sayesinde anılarını, gördüklerini bize aktarıyor ve biz de bu yaşadıklarına bir nebze olsa da şahit oluyoruz.
Kitapta amacını şöyle tarif ediyor: ‘Benim yapmak istediğim de buydu. Burada ve dışarıda kahramanca ve gerçekten savaşmış ve ölmüş yoldaşlarımın anısını canlı tutmak istiyordum. Ama en zor koşullar içinde en az yoldaşlarım kadar inançla ve yüreklilikle bize yardımcı olanları da anıtlaştırmak istiyorum. Onları yüceltmek için değil başkalarına örnek olsunlar diye yapmak istedim bunu. Çünkü insanlığın görevi bu kavgayla son bulmayacak ve insanlar, gerçekten insan olmadığı sürece, onurlu bir insan olmak için kahramanlık gerekecek.’
Fucik kendi kahramanlık mücadelesinde sonuna kadar savaşmış, son anına kadar yazmış. Bu mücadeleye ortak olmak isteyen herkes okumalı. İyi okumalar dilerim.
Darağacından Notlar, Gestapo zindanının karanlık bir hücresinde, dayanılmaz koşullar altında inatla kaleme alınmış bir direniş güncesi.
.
Merhaba. Bir idam mahkumunun bedeniyle, ruhuyla ve kalemiyle olan son derece etkileyici bir direnişini okudum. JULIUS FUČIK. Çekoslovakya Komünist Partisi önderlerinden aynı zamanda da bu siyasî kimliğinin
16 aydır dört duvar arasında Irak çöllerinde çalışıyorum. Bizimki gönüllü mahpusluk, para kazanıyoruz, psikolojik olarak da hayli zorlanıyoruz. İnsanlar yaklaşık seksen yıl önce işkence altında, insanlık dışı koşullarda yaşamışlar, tutsakken öldürülmüşler, yine de umutlarını kaybetmemişler, kendileri adına, insanlık adına. Benim ise her ikisi için de hiç umudum yok. Özellikle burada çalışırken okuduğum için mi bilmiyorum beni çok etkiledi.
*SPOILER
Fuçik Sovyetlerden yana çok umutlu, Sovyetlerin uygulamaları ise Nazi Almanyasından aşağı kalır değil, o günleri görse belki o da tüm umudunu yitirirdi.