Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Tam konusuna bakmadan kitabı alıp beklediğimden farklıydı diyenlerde bugün.
Kitabı başında sonuna kadar ilgi içinde ve akıcı bir Şekilde okudum bunun baş sebebi bir gelişim dönüşüm hikayesi olması ve gerçekten de yoklukta nerdeyse hiçlikte yaşayan bir çocuğun tabiri caizse duygularını, kalp gözünü açma işi ilgi çekici. Öğretmen, özel eğitim, çocuk gelişimciler için okuması faydalı bir kitap olacaktır diye düşünüyorum.
Bana en çok keyif veren yanı da azizin doğayı betimlemeye çalıştığı ve Gertrude 'un görmek üzerine kurduğu imgesel dünyayı okumak oldu.
Hayatımın her döneminde görmenin benim için ne kadar önemli olduğunu hep vurgularım fakat kendimi hiç görmemek hissi içine koymamıştım. Bu yüzden iyi bir deneyimdi . Bir de kitaptaki aşk konusu bence çok rahatsız edici ve mantıksız.
Nobel ödüllü yazar André Gide, Protestan bir baba ile Katolik bir annenin çocuğu olarak hayatı boyunca dinsel ikilemler arasında kalır. Süregelen bu dinsel ikilemler sonunda, genel ahlaki kanunlardan ziyade, bireysel ahlak ve düşünce anlayışını, özgürlüğü savunur.
“Pastoral Senfoni” eserinde André, yaşadığı Protestan ve Katolik ikilemini anlatır. Protestan bir papazın, kimsesiz kör bir kız çocuğunu himayesine almasıyla başlayan eser, karakterler arasındaki romantik ilişkiye ve bunların doğurduğu sonuçlara odaklanır. Dinsel günah kavramı üzerinde durulan eser açısından günah, farklı bir anlatımla işlenir.
Bir papazın kör bir genç kıza karşı günden güne büyüyen duygularını anlatan, karı-koca ilişkilerinin ve din, mezhep ve aile bağlarının aşkın karşısında nasıl da yok sayılabildiğini gösteren farklı ve beyin açıcı bir okuma. Yazarın görme duyusu olmayan ve hayatı nerdeyse hiçbir duyusu ile tam olarak deneyimleyememiş bir kız çocuğunun gözü ile dış betimlemesi anlatılıyor.
Nobel Edebiyat Ödüllü yazar Andre Gide' nin okuduğum ilk kitabı. Kitabı okuduktan sonra aklımdan geçen tek şey şu oldu: İnsanoğlu ne kadar masum olsa da, nankör olmaktan asla kurtulamayacaktır.
Okunabilir bir kitap. Dini motiflerle , ayetlerle dolu; günlük şeklinde yazılmış bir eser.
Kitabı beğenmedim.
Dikkat: Aşağıda spoiler içerir :
Kör bir kız ile onu evine alan papazın hikayesini okuyoruz. Papazın kimsesiz kör bir kıza yardımı, evine alması, ailesine katılan kıza okumayı öğretmesi gibi gelişmeleri okuyarak başladığımız hikaye, hem kitap boyunca (hiristiyanlık) dini göndermeler yapıp hem de fesat, bencil ve saplantılı bir ilişkiye dönüştü. Papaz ın hastalıklı kişiliği ve istenmeyen sonuclar.
Edebi olarak da beğenmedim. Hem karakterler hem kurgu havada kalmış.
Tavsiye etmem.
Herkeste aynı tınıyı vermeyecek bir senfoni bu. Çoğu okurun eleştirebileceği derin bir kitap. Gelişen duygular sonucu kalıplaşan hayatları ahlaki açıdan değerlendirdiğimizde etik olmuyor ne yazık ki.
Eserde, bir papazın hayatına giren küçük, kör bir kızın ailede bıraktığı derin izler etrafında gelişen trajik bir hikâye konu ediliyor
İkilem karmaşa ve zıtlık dolu bu hikayeyi sizinde okumanız dileğiyle…