Çocuklar, göremeyeceğimiz bir zamana gönderdiğimiz canlı mesajlardır.
Elbette yaşadığımız dönem, TV'nin başlangıç dönemidir.
Matbaanın icadından sonra kitapların sayfalarını numaralama düşüncesi, matbaacıların altmış yılını almıştı. Gelecekte TV’nin alacağı biçimi kim bilebilir?
Telgraf tarihin de gerisine gidip acil ya da hızlı ile eşzamanlı şimdiyi genişletti. Fakat en önemlisi, telgrafın önceden denetlenemeyen bir enformasyon oluşturma sürecini başlatması idi. Telgraf, haberleri bize belirsiz bir yerden ulaştırırken, haberi yeni bir tonda vermeye başladı, çünkü enformasyunun miktarı, üretilebildiği ve hareket ettirilebildiği hızın bir işlevidir.
Tipik bir otuz dakikalık şov esnasında, 15 ile 20 arasında olay(story) anlatılmaktadır. Reklamlar için ayrılan zamanı, olaylara ilişkin promosyonları ve gazeteci şakalarını düşersek, bu bir olayda ortalama altmış saniye gerçekleşmektedir.
“Haberleri” bu tarz tanımlama ya da verme biçimi, iki ilginç etkiyi gerçekleştirmektedir. Birincisi, bir olaya ilişkin düşünmeyi, İkincisi de bir olayı hissedebilmeyi güçleştirmesidir.
Doğada “kedi”, “iş” ya da “şarap” gibi herhangi bir şey yoktur. Bu tür sözcükler, doğada gözlediğimiz düzenlilikle ilgili kavramlardır. Resimlerse kavramları değil şeyleri gösterir. Resim bir önerme ileri sürmez; kendisine olan karşıtlığa işaret etmez; uydurulması gereken kanıtlama ya da mantık kuralları yoktur.
Çocukların dövüldüklerini, çünkü onların küçük olduklarını söylemek, açıklamanın sadece yarısıdır. Diğer yarısı; onlar dövülmektedir, çünkü onlar çocuk olarak algılanmamaktadırlar.
Çocuklar; anlaşılmayan, kırılgan, tam bir entelektüel ve duygusal kontrol önlemine sahip biçimde görüldükleri sürece, normal yetişkinler onları, çatışmaya bir yanıt olarak dövmektedirler.
İmge Kitabevi Yayınları: ISBN 975-533-093-3 1. Baskı: Nisan 1995 [EPUB]Kitabı okudu
1780'lerin sonlarına kadar çocuklar, cezası asılmak olan iki yüzden fazla suça mahkum edilmişlerdi. Yedi yaşındaki bir kız çocuğu, elbise çaldığı için Norwich'de asılmıştı. Gordon Ayaklanmaları’ndan sonra da birkaç çocuk, halk önünde asılmıştı. İdamlara tanık olan George Selwyn adlı kişi şöyle demiş: “Daha önceden çocukların bu kadar çok ağladığını hiç görmemiştim.”
Sayfa 70 - İmge Kitabevi Yayınları.Kitabı okudu
"Çocuk oyunlarının soyu
giderek tükenmektedir."
Sayfa 12Kitabı okudu
"20. yüzyıl teknoloji şokunun beyinlerimizi uyuşturduğunu ve bizi ruhsal ve sosyal döküntüler haline getirdiğini yeni fark etmeye başlıyoruz."
Sayfa 179Kitabı okudu