Azamet ve heybette hiçbir yaratık dağlarla boy ölçüşemez. Yeryüzünün en güzel en yakışıklı arızasıdır onlar. Dağlar güzeldir, çünkü bütün hikayemizin şahidi oldukları halde sır vermezler.
Her makinistin yüreğinde büyümemiş bir çocuk ve her çocuğun içinde yaşlı bir makinist durur. Hayatında bir kere olsun, trenlere makinist yazılıp çelik tekerleklerle rayları şakırdatarak istim düdüğünün ipine asılmayı hayal etmeyen düş fukaralarına mim koyunuz; mukadder akıbetleri politikacı olmaktır.
Çünkü o teknolojinin ergenlik devri mahsulü, masum, çocuksu naif bir icattır. En çılgın ve postmodern tasarımlarında bile, o ilk modelinin oyuncağı andıran basit çizgilerini, hayal kanatlandıran eğrilerini ve yeşil çayırlarda görmeden bakan bakışlarıyla otlanan masum ineklerden başka kimseyi ürkütmeyi beceremeyen sevimli tehditkarlığını bulabilirsiniz. (Tren)
“Eski âşıklar, ‘ senin için ölürüm’ diye ahdettikleri zaman hiç şüphe etmeyiniz ki bunu yaparlardı. Eskiden ‘kara sevdâ’ vardı; ‘ahd-ü peymân’ vardı ve bazı dağlar ki aşkın külünküyle pâre pâre olurdu. Âşıklar, ‘aşk gelince cümle eksikler biter’ zannıyla avunurlar, bilâhire aşk gelince, ‘aşk derdile hoşem el çek ilâcımdan tabib’ deyuben yeniden âşık olmanın derdine düşerlerdi. Aşk kahramanlığın en sıradan ve en müteal ifade biçimiydi. Aşk henüz ölmedi ama âşıkla mâşuk arasındaki sosyal mesafe daraldı.”
Üç Noktanın Söylediği
***
Ahmet Turan Alkan
Gündem hiç değişmemiş
Bir zamanlar bir Mısır papirüsünde şunların yazılı olduğunu okumuştum:
"Zaman hızla değişiyor. Ahlaksızlık aldı yürüdü:Çocuklarımızın akıbetinden endişe ediyoruz, galiba ahir zamana kaldık!"
***
Üç Noktanın Söylediği
Ahmet Turan Alkan