“Bâde, coşup taşmakta bizim coşkunluğumuzun dilencisi, bizim muhtâcımızdır…”
İşte meye çoşkunluk veren, onu kendi gönül heyecanlarına avuç açtıran bu dudaksız kadehsiz sarhoşluk, insanoğlu için ne baht ne devlet ne saâdet…
Sayfa 203Kitabı okudu
O devirlerde hayâtın merkezi ev idi. Doğumlar, ölümler, evlenmeler hep orada olur; imkân el verdiği ölçüde ev, eğlenceleri de gene içine alırdı. Zîra insanlar henüz yerlerinden yurtlarından soğumamış ve âile müessesesi kapalı sınıf şuûrunu kaybederek durağını sokağa, kendi dışına nakletmemişti.
Sayfa 188Kitabı okudu
Görmek için düşünmek lâzımdı. Düşünmek için de bilgi endâzesi gerekiyordu. Halbuki ölçmeden tartmadan hesâba kitaba vurmadan, kurulu düzen bir cemiyet sathının üstünde rahat rahat yaşayıp gitmek varken düşünmek de neye idi?
Sayfa 162Kitabı okudu
Esef olunur ki memleket, inkılâpçılığın da muhâfazakârlığın da felsefesini yapabilecek ilmî ehliyeti hâiz, üstün insanlardan mahrumdu.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Eski zaman adamı, değil mâlûmâtını kaydetmek, hatta çok defa yazdığı bir levhanın altına imzâsını dahi koymaktan çekinir bir îtiyatta idi. Zîra meydana koyduğu eserinden kendisine bir guru payı çıkarmamak terbiyesiyle yetiştirilmişti.
Sayfa 114Kitabı okudu