Ordunun son kısmı Cermanya,⁵³ Gol ülkelerine kadar sokuldular. Ruhlarından, ateşlerinden, kuvvetlerinden oralardaki kansız, cansız insanlara ruh, ateş, kuvvet aşıladılar ve böylece bugünkü canlı, ateşli, kuvvetli insanlık meydana çıktı. Meydana çıktı, fakat bunlar da karındaş olduklarını unutuverdiler. O hâlde birbirine saldırmaya, birbirinin vücudunu dünyadan kaldırmaya başladılar.
Sayfa 58 - Altın Ordu ⁵³Cermanya: Antik dönemde Ren Nehri'nin batı kıyılarında Sarmatya bölgesinin de dâhil olduğu Roma işgali altındaki bölge.Kitabı okuyor
Artık Altın Ordu'dan ayrılmışlardı.
Buralarda çata çarpışa, saldıra dövüşe etrafı kapladılar... Hindistan'a döndüler. İran'a girdiler. Kafkasya'ya çıktılar, Irak tarafına, Arabistan'a yayıldılar. Amir oldular. Emrettiler... Rast geldikleri boyunları eğdiler. Kolları büktüler... Durmuş yürekleri çarptırdılar. Soğumuş kanları kızdırdılar... Bükülmüş belleri doğrulttular. İnsanlara büyüklük nedir, anlattılar... Şan nedir, tattırdılar... Hayat nedir, öğrettiler.
Sayfa 57 - Altın OrduKitabı okuyor
Altın Ordu'da kanun, yasak iki kelimeden ibaretti: Sıra, saygı.
Herkes sırasını, haddini, mevkiini bilecek, herkes büyüğünü tanıyacak, sayacak. İşte o kadar... Bu iki kelimecik milyonlarca halkı idareye kâfi idi: Sıra, saygı!..
Sayfa 56 - Altın OrduKitabı okuyor
Türkler babalarından, annelerinden ziyade ulularını sayarlar, severlerdi.
Sayfa 56 - Altın OrduKitabı okuyor
Bir kimsenin değeri ilk önce gücüyle, ikinci olarak silahıyla belli olurdu.
Sayfa 56 - Altın OrduKitabı okuyor
Türklere göre âdemoğlu dam⁵⁰ gölgesinde doğar, gök altında ölürdü...
Sayfa 56 - Altın Ordu ⁵⁰dam: Küçük bina.Kitabı okuyor