Sunay Akın
Çay bardağında
Bırakılan dudak payı
Kadar bile
Uzak kalamam
Gözlerine
Yakın olsun isterim
Ellerime ellerin
Yanındaki beton binaya
Yaslanması gibi
Köhne bir evin
Seni bir çivi
Gibi çaktım
Çünkü beynime
Ve toplayıp
Bütün kerpetenleri
Attım denize
Sunay Akın / Makiler
Saçak altına sığınmış
göçmen kuşun
kartanecikleri arasında
düşen beyaz tüyünü de
görebilmek
İşte
sevmek
Sunay Akın
“Kağıt bir gemidir devrim
bütün gemiler
hurdaya çıksa da sonunda
taşıdığı özgürlük şiiriyle
batmadan yüzer nicedir
dünya sularında
kim bilir kaç yunus görmüş
kaç Deniz Gezmiş.”
Sunay Akın
Ve bilmezdim annemin yaşantısındaki renkliliğin yalnızca raflarda
dizili kavanozların içindeki reçeller olduğunu...
Sunay Akın
Devrim
DEVRİM
Temiz kalan tek yerdir devrim
bütün bir yıl
kirlenen duvarda
ama görebilmek için
asıldığı çividen indirilmelidir
yaprakları biten takvim
Acılar insanı daha güçlü kılar dediler ;
Başladık her şeye eyvallah demeye ;
Gidene eyvallah...
Yorana eyvallah...
Kırana eyvallah...
Yerden yere vurana eyvallah dedik...
Ne çok alttan aldık her sözü ;
Ne çok tahammül ettik...
Güçlü olalım derken ;
Suçlu olduk...
Göz ardı edildik...
Velhasılkelam;
Hüzne hüküm giydik...
Suratlarımızla beraber,
Yüreklerimizi de idam ettik.
Biz kendimize yazık ettik....
Sunay AKIN
Sunay Akın
İki rayı gibiyiz bir tren yolunun, yakın olması neyi değiştirir son istasyonun.
-Sunay Akın
Sevmek
Saçak altına sığınmış
göçmen kuşun
kar tanecikleri arasında
düşen beyaz tüyünü de
görebilmek
İşte
sevmek
Sunay Akın
"Deniz gibiydim ben, yuttum her şeyi.Manzaraydı tek derdiniz. Dalgalarımın sebebini bir kez bile öğrenmek istemediniz."
Sunay Akın
Kuru bir ot
gibi yaşıyorum
gözlerden uzak
patika bir yolun
kıyısında
Tek suçum
sap olamamak
baltanın
kanlı oyunlarına
Ama yine de
umut dolu kalbim
belki bir dişi kuş
taşır beni diye
daldaki yuvasına
Sunay AKIN
Unutma...
Senin küle çevirdiğin kalbe,
bir başkası üfleyip yeniden hayat verir aslında.
Sunay Akın
Özlemin tarifi yok, kim ne demişse sebebi çaresizlik. Yanımdayken bile sana doyamazken, nasıl anlatılır ki sensizlik.
Sunay Akın
Selanik göçmeni bir ailenin çocuğu olarak 1905 yılında doğdu. Selanik’ten aklında kalan en büyük olay büyük teyzesi Emine’nin, çok sevdiği bir arkadaşının oğluna süt annelik yapmış olmasıydı. Cavit Cav ‘Ben teyzemin süt verdiği Mustafa Kemal‘i hayatımda hiç görmedim, hep aileden biri olarak hissettim ama hiç karşılaşamadım’ der.
Cavit Cav Aksaray