Suat Taşer
Yaşamak ummaktır.
Yeşil yapraklar umar
şu beli bükülmüş agaç,
yelkenler rüzgar umar
bir kız tanırım, sarışın
sevgilisini esmer umar.
Aç karnına istiklal umar
Bombay'lı amale, Cava'lı topraksız,
Ten soldu, hatmettiydim oysa onca kitabı,
durma buralarda artık, git bul o kuşları,
uçmaktan ser hoş, mâ ile semâ arasında.
Gömseler beni güller, sümbüller arasına,
durmaz bu gönül, ister dalmak derin sulara.
Aydınlatan kağıdımı yıldızlar, siz bile,
gecenin o rahatlatan karanlığı öyle,
ve emziren çocuğunu annesi, kaç yazar söyle.
Demir al gemi, kalkalım artık bu limandan,
savur direkleri, dolsun yelkenler havaynan.
Beklentiler üzmedi mi yeterince seni,
anlamam hiç giderken arkamdan su dökmeni.
Belki de, sen, gemi, alır götürür beni,
fırtınaya çevirip dümeni, batarsın ki,
o zaman tutunacak ne ada ne de duba;
yine de gönül tuttur bir gemici türküsü usulca.
